Anılar da Olmasa

Bazen, anıların orta yerinde, buluruz kendimizi. Zaman zaman, gözlerimizin bulutları yağmur bırakırken, bazen de o gözler güneş açar, biz anılarda yol alırken.
*
Var olmak isteriz, biz o anıların deryasında. Çünkü anılar, bizim hayat verdiğimiz, vahadır aslında. Çoğu zaman da, çöl olur, vaha olarak gördüğümüz mekânlar.
*
Yol alırız, o mekanların arasında. Aheste aheste kürekleri çekerken, buluruz kendimizi. Belli belirsiz, akarız o anıların arasından, geçen zamanda.
*
Zamanlar arası gidip geliriz, yaşarız o anıları, tekrar tekrar. Kimi yerler Mahber olmuş bize. Bazı yerler, pür neşe güldenizi içinde kah neşelenir, kah üzülürüz.
*
Bazen, üzeri küllenmiş, korları görürüz, heran, bir kısrak gibi dörtnala kalkacak. Anılar olmazsa, ne ile yaşarız biz. Çünkü akıttığımız terlerin, peşinden koşan, insanlarız biz.
*
O, gözünüzün önünden, akan anılar için, bedeller ödemişizdir biz. Büyük çabalar, büyük yangınların, içinden geçerek, gelmişizdir bu günlere.
*
O anılar rengarenk haliyle, yer alırlar, zihnimizin duvarında. Onlarla yaşarız çoğu zaman.
*
Yaşanmışlık; ışık tutar, yol gösterici olur, bizlere, zaman zaman. Kılavuzluk eder anılar, benzerlerini yaşayacağımız zaman. İç içeyizdir, geçmişte yaşananlarla, zaman zaman.
*
Onlar bizden bir parçadır, geride bıraktığımız, yaşanmışlıkları anlatan. Kiminde pembe düşleri görmüşüz, hayallerimizin peşinden koşmuşuz.
*
O nedenle, o anılara, arkadaş olmuşuz. Soğuk bir kış güneşine, tanıttık etmişiz, çoğu zaman. Karanlık soğuğun ayazında ısınmışız.
*
O soğukla, ısıtmışız ellerimizi. Soğuğun, sıcağıyla ısınan ellerimiz, kızarmıştır nar gibi. Bu anıları hatırlamadan, yaşayamayız biz.
*
Onlar bizimdir çünkü gönül mahremimizdir ve sadece bizim gönlümüzde yer alandır.
*
Onun için, yadigârla yaşamayı, yeğleriz biz.