Gecikmiş Yazı

Bizim mahallenin araları o zaman asfalt falan değildi,
Cızırtılı radyoda Halit Kıvanç’ın ‘’kayıyor kayıyor Lüleburgaz sahasına doğru’’ dediğinde ne demek istediğini de pek anlamazdık.
Plastik kırmızı top ilk hevesle alındığından sadece yarım saat sonra komşunun dikenli teline takılır o günkü mahalle arası maç hayal kırıklığına uğrardı.
Sonra ergenlik gençlik derken bize Trabzonspor diye bir kulüp sevdirdiler ki,
Bırakmak bi daha mümkün olmadı.
*
Dobi Hasan’ı, Beton Güngör’ü, raket gibi sol ayaklı Şenol Ustaömer’i, İskender Günen’i, Şota’yı, Arçil’i, Ünal’ı, Hami’yi, Barcelona’yı paramparça eden o günü unutmak öyle kolay olmadı,
Tabi abuk subuk (afedersiniz) yapılan transferlerin sinir eden sezonlarını
Hele gol yememe rekoru henüz kırılamayan Şenol Güneş’i daha neler, neler?
Başbakan Lemi’yi,
Trabzonspor’a Türk futbolunun borcu var diyen merhum dev futbol adamı Özkan Sümer’i,
Buraya çok şey sığdırırız.
*
Ne dedik Trabzonspor sadece Trabzonluların Trabzonsporluların kulübü değildir,
Bahçedeki beldir,
Çay bahçesidir,
Fındıktır,
Uzungöl’dür,
Çakırgöl’dür,
Zigana’dır,
Gümüşhane’dir,
Giresun’dur,
Sırtında seleğine kupayı koymuş, yeni doğan buzağıyı almış yüzü kırış kırış ninemdir,
Çamlıhemşin’in Kürtün’ün göklere uzanan dev Köknarı’dır, Ladini’dir.
Karadeniz’in dalgalarıdır,
İsyandır, başkaldırıdır.
Dolayısıyla kusura bakmasınlar, Trabzon bu takım sadece bizimdir diyorsa hayal içerisindedir.
Bu takım milyonları bağrında barındırır, sevgisi bambaşkadır.
*
Bu kulübün taraftarı çok çekti,
E tabi Faroz, Çömlekçi, Fatih, Şana, Meydan her bir tarafı Trabzon’da yıkılıyordur ama
Bilinsin ki,
Dünyanın tee öbür ucunda da bu takım için tıpkı Atatürk Meydanında yüreği çarpan Trabzon insanı gibi milyonlar bulunmaktadır.
*
2021 – 2022 sezonu bu bakımdan hakikaten çok önemlidir,
1996’da kaçan hazin şampiyonluk hikâyesini bilmeyen var mı?
2011’in bitmek bilmeyen polemiklerini,
2019’da verilmeyen şampiyonluğu,
Daha öncesi 2005’i..
İşte 2021 – 2022’nin arkasında derin acıların, travmaların izlerini görürsünüz..
*
Hele 96’da şampiyonluk gitti diye intihar eden Mehmet Dalman’ı bir kez daha anar canınız fena halde acır, unutamazsınız..
*
Aman Allah..!
Bir türlü kapanmayan fark
Rakiplerin bu süreçte yapması gerekenler,
Fark açıldıkça çıldıranlar,
Sezonu erken bitirmek zorunda kalanlar,
Futbolu sadece parayla dönen bir mücadele olarak görüp megafonla dolananlar..
Eğlenceliydi be..!
*
Son söz,
Trabzonspor şımarmazsa,
Bu şampiyonluğu benimser ve nereden nasıl bir şekilde geldiğini 40 yıl sonra anlarsa,
Bileği bir daha bükülmeyecek,
Gelecek sezonlarda da isminden tıpkı geçmişteki gibi söz ettirecektir.
Yeter ki geçmiş unutulmasın geleceğe sağlam adımlarla devam edilsin.
*
Sonrası mı?
Bırakınız sabaha kadar o bilindik kesim bilenen bıçak gibi yorumlar yapmaya devam etsin.