Her Kış Mevsimi Birşeyler Anlatır

Ve penceredesin kaç gündür,
Ha geldi gelecek..
Koşan kedi anladı üşüdüğünü alelacele kendisine bir dam arıyor, birazdan bastıracak.
*
Sen o saatlerde ümit ederken, o hazırlanıyor da senin haberin yok
İlahi mukadderat ne zaman takdir edecek bilemezsin…
Heyecanla bağırdın birden bire içerdekilere..
‘Yağıyor işte..!
*
Sönük sobaya kocaman bir odun parçası daha düştü ıslak ellerden.
Nihayet..
Tek tek lapa lapa birbirine çarpmadan düşüyorlar.
Ve öyle senkronize ve muhteşem ki nazire yaparcasına yağıyor kar,
üşüyen elleri bile ısıtırcasına..
*
Pek çok zamandır beklenen sevgili gibidir,
Gözpınarları kuruduğunda belirir yanıbaşında tanecikler.
Aslında her mevsiminde böyledir yazılan bu hikaye
Kış gelir, kar yağar ve çocukların neşesi bir kat daha artar.
*
Biz kış mevsimini bir başka severiz…
Dağları ve ağaçları bir gelinlik gibi örten kar aslında bir rahmettir.
Bata çıka düşe kalka aştığın yol ise o mevsime olan aşkını anlatır
Ne hoştur mutfaklar, kokan yemeğin tıkırtısı..
Ne hoştur sobanın çıtırtısı, dizlerdeki çıtırdı ta eklendi mi
Anlarsın o zaman, yağan kar’dır…
*
Kesinlikle ümidi kaybetmemek gerekir,
Her üşüdüğünde seni saran bir yorganı düşün.
Nasıl da tutuşur yürekler, sevinçler nasıl da tutuşur ve özlemle çarpar.
*
Eskiden kartpostalların ön yüzünü süslerdi bu günler,
Şimdi elde telefon belki de başka bir aygıt sık sık yağan kar’ın resmini çekersin,
Sorarsın bir de, karşıdakine,
‘Siz de de yağıyor mu’?

YAZININ DEVAMI İÇİN LİNKE TIKLAYINIZ