Yaz aylarının kavurucu sıcaklıklarıyla çıkılan yaylalarda kalış süresi sınırlıdır. Büyük ve küçükbaş hayvan sahipleri genellikle Eylül ayını beklerken, yaylacılar da aynı dönemde köylerine ve ilçelerine dönüş yoluna koyulur.
Bu dönüşün ise kendine has işaretleri vardır: Eşyalar toplanır, damlar kapanır, gelecek seneye özlem duyulmaya başlanır. Dağlardaki otların sararması, vargit çiçeklerinin açması, kayaların insan siluetine benzemesi ve suların daha soğuk, daha lezzetli akması yayladan inişin habercisidir.
Aslında hiç bitmeyecek gibi görünen yaz mevsimi, yaylalarda hüzünlü bir öyküye dönüşür. Yaylacılar için bu yolculuk, doğayla kurulan bağın bir sonraki yıl yeniden kurulacağı umuduyla tamamlanır.