Henüz çocuk yaşlarda içindeki müzik ateşinin izlerini taşıyan, daha elinde bir saz bile yokken dedesine “Gölköy’de konser vereceğim” diyebilecek kadar cesur ve hevesli bir delikanlıydı o… Bu cümle, onun ileride taşıyacağı büyük sevdanın erken bir işareti olmuştu.
1944 yılında Ordu’da, Batum’dan göç etmiş bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Mahalle aralarında koşturan bir çocukken, bir gün Ordu Musiki Cemiyeti’nin kapısını çalarak hayatının en önemli adımlarından birini attı. O kapıdan içeri girdiği gün, türkülerle örülü bir yolculuğun da başlangıcıydı.
Hayat onu daha sonra İstanbul’a taşıdı. Haydarpaşa Lisesi’nin koridorlarında elinde defteriyle dolaşan genç bir delikanlıydı ama içindeki asıl büyük defter türkülerle doluydu. Burada Türk Halk Müziğinin büyük ustaları Neriman Altındağ Tüfekçi ve Nida Tüfekçi’nin öğrencisi oldu. Sesinin temeli, disiplini ve ahengi bu yıllarda şekillendi.
1966 yılında TRT sınavını kazanarak profesyonel sahne yolculuğuna adım attı. O günden sonra söylediği her türkü, Anadolu’nun bir köşesine selam niteliğindeydi. 1969’da askere gittiğinde dahi sesi radyolardan ülkenin dört bir yanına yayıldı; kimi zaman Ordu’nun yağmurunu, kimi zaman Tokat’ın dağlarını, kimi zaman ise Giresun’un sert rüzgârını taşıdı dinleyenlere.
Askerlik sonrası TRT İstanbul Radyosu’nda kadrolu sanatçı olarak görev yaptı. 40 yıl boyunca sahnelerde, stüdyolarda ve konser salonlarında sesiyle iz bıraktı. Bozlak okurken insanların bir anda durup dinlemesine sebep olan güçlü ve yanık ses tonu onu kısa sürede halkın gönlünde özel bir yere taşıdı.
“Hekimoğlu”, “Sokakbaşı Meyhane”, “Yayladan mı Geliyon”, “Giresunun Evleri” gibi eserlerde hem ustalığını hem de duygu derinliğini yansıtan sanatçı, kendi yorumuyla türkülere yeni bir soluk kattı.
Bugüne kadar 60’tan fazla türkü derledi, 22 kaset ve 7 plak yayımladı. Ancak tüm bunların ötesinde bıraktığı en büyük miras, türkülere olan sadakati ve binlerce insanın kalbine dokunan o eşsiz sesiydi.