Milli Mücadele'nin gözü pek gerilla liderlerinden, halk arasında "Emice" olarak bilinen İpsiz Recep, ölümünün 88. yılında anılıyor. 1860’lı yılların başında Rize’nin Portakallı Mahallesi'nde doğan Recep Reis, Karadeniz’in dalgaları gibi asi, direngen ve vatanperver bir ömür sürdü.
Gerilladan Milis Yüzbaşılığa
Mavnacılıkla başladığı hayatında, Osmanlı’nın çöküş sürecinde Teşkilat-ı Mahsusa, İttihat ve Terakki, Karakol Cemiyeti ve nihayetinde Kuvayı Milliye saflarında yer aldı. Tuz kaçakçılığı sırasında Ruslara esir düştü, Sibirya'dan kaçtı. Ardından Karasu-Kefken hattında kurduğu müfrezeyle Rum ve Ermeni çetelerine geçit vermedi.
Telgrafa Saygı, Silaha İnat Direniş
Mustafa Kemal Paşa'nın gönderdiği telgrafları ayakta dinleyecek kadar bağlıydı. Sakarya Savaşı’nda kurduğu 1200 kişilik müfrezeyle büyük yararlılıklar gösterdi. Süngüsüz kaldıklarında bellerindeki eğri bıçaklarla vuruştular.
Son Nefesine Kadar Vatan İçin
Mavnasıyla silah kaçırırken Karadeniz’in fırtınasına, düşmanın kurşununa direndi. Alemdar Gemisi’ni kaçırdı. Savaştan sonra bağlanan gazilik maaşını Tayyare Cemiyeti’ne, verilen arazilerin çoğunu ise yoksullara bağışladı.
İpsiz Recep, “Tilkinin pazarda işi yoktur!” diyerek siyasete mesafesini de koydu. 11 Haziran 1928’de Karasu’da hayata gözlerini yumdu.
