E,
Fransa’yı yendik.
100 maç oynasak kaçını kazanabilirdik?
Bizi o kadar mutlu ettilerdi ki,
Macron’un Fransız futbolculara taktığı nişan bile güme gitti.
Bizim kötü bir huyumuz var.
Elde ettiğimiz bir başarıyı temcit pilavı misali ısıtıyoruz.
Ta ki, tüp bitene kadar.
Efendim, 6.5 saat uçakla geldik, havalimanında beklettiler,
Fırça tuttular falan..
İyi de Emre Belözoğlu’na sorun o zaman 40 yaşındasın ilk kez mi böylesine bir olayla karşılaşıyorsun..?
Tamam balinacı, balıkçı ülkesinde yapılan çirkeflik kabullenilemez lakin bir fırçayı bu kadar kaşıyıp neredeyse margurus tipi kılıklı takıma mağlup olmak kime yaradı?
Havalimanında kriz çıktı,
İzlanda’ya Oslo üzerinden nota verdik
Hıııı, bak ha! Hayt huyt! ettikte ne oldu?
İzlanda da daha galibiyetin yok..
Maç sonrası kendi kendimize söylendik,
Bu kadar gevezeliğe gerek var mıydı?
Konya’da galibiyeti bakan tek tek kutlasın, mehter marşı çalınsın
Sen kalk! neredeyse Konya kadar bir ülke ye boyun eğ, dön.
Şimdi n’olacak?
Televizyon başında müsabakayı izlerken şoke olduk..
3 gün önce devasa Fransızları yere sererken, şimdi bu mağlubiyeti nasıl açıklayacağız?
Canımız sıkılmadı?
Bir çuval incir berbat olmadı mı?
Neymiş,
Fransa’ya gidermiymişiz!
O gelecek, bu gidecek avantaj bizdeymişmiş.
Falan filan.
Kendi göbeğini kendin kesmek varken, hiç olmazsa yaraya merhem olmak dururken balina avcılarını hem de o rezaletten sonra güldürmek niye!
Bizim canımız sıkıldı,
Valla değil Fransa’ya bu saatten sonra Mars’a da gitsek, bu mağlubiyet çok acı geldi be..!