Siyasi tarafı beni hiç ilgilendirmiyor.
Ama bi gerçek var ki, Başbakan şu günlerde oldukça gergin.
Şu malum 17 Aralık süreci sonrası Başbakan bağırdıkça bağırıyor.
Son Cuma günü Atatürk havalimanı inliyor..
Başbakan yine bağırıyor.
Partililer coşkulu.
Destek veriyor.

*

Öte yandan Başbakan konuşurken Köse havalimanını hayal ettim.
Dedim ki orası İstanbul değil de Köse havalimanı olsa..
Havalimanı bitmiş,
Açılış töreninde konuşuyor..
Onlar yüzler, binler belki açılış günü yapılacak olan o Temmuz o Ağustos sıcağında orada..
Arslan vekillerim gururla ellerini sallıyorlar..
Köse, Gümüşhane ayağa kalkmış..
Ne güzel olurdu..
Tabi bunların hepsi hayal,
Garip Gümüşhane’nin umudu hayal..

*
Sadece istemekle geçiyor ömrümüz.
Hayal etmekle..
Bağırıp çağıranlar bile bile uzakta..


**

Garip Gümüşhane’m,
Ne çektin be,
Havalimanı, tren yolu, Süleymaniye…
Unutulacak sandın,
Korkma! Seni seven insanın var..

**


Birgün dileğim bu ülkenin başbakanının Gümüşhane dağlarına doğru haykırmasıdır,
Verilen sözlerin arkasında durduğunu söyleyen,
İstanbul’dan değil, Gümüşhane'den..
Bağırdığı yer, İstanbul değil Gümüşhane..
Bizler arkasında birlikte…

Hayal ettim işte...