Pırıl pırıl gençleri görmek, yüzündeki ışıltıyı hissetmek, Gümüşhane aşkıyla yandıklarını bilmek. Hepsi uzun yıllar önce bir darı tanesi misali gurbete savrulmuş. Üzerlerinde Gümüşhaneli olmanın büyük sorumluluğu var. Gerçekten ne kendilerine ne de  yaşadıkları memleketlerine söz ettirmiyorlar. Birlik ve beraberlik noktasında sımsıkı bağlılar. Yeni kuşak inanınız sımsıkı geliyor ben  ümitliyim. Yeter ki o gücün önünde engeller kalmasın. Güç olarak görünen bu potansiyel iyi değerlendirilsin. Gümüşhane gençliğinin gerçekten yaptığı iyi bir şey daha var. Hırs. Onları yakından takip ediyorum. Yaşama sevinci acayip içlerinde tutuyorlar. Neden yaşama sımsıkı sarılmaları gerektiğinde hepsinin içerisinde bir yerlerde olma hissi var. Eğilip kulak verdiğiniz de o gerçeği görüyorsunuz. Gümüşhane’nin ileri gelenleri de zaten gençliğe güveniyorlar, çok şey bekliyorlar. Bazen gençler kendi kendilerine karamsarlığa düşseler de demorilize olmuyorlar. Gümüşhaneli gençleri gerçekten takdir etmemek elde değil. Müzisyen, üniversiteli, iyi şarkı söyleyen, asker, sporcu aklınıza ne gelirse. Gümüşhaneli kimliğine toz kondurmadan onur mücadelesi veriyorlar. Görüyorum, herkes görüyor.