(Bay yanlış, bay doğru misali)





Evvel zaman içinde kalbur saman içinde,
Türkiye’nin bir köşesinde Gümüşhane diye bir şehir varmış,
Gümüşhane yıllardan beri unutulan bir yer haline gelmiş,
Ne kapısını çalan ne de halini soran olmuş.






Hikaye bu ya, Gümüşhane günün birinde nedir bu çektiğim diyerek ayağa kalkmış,






Silkinmiş,






Kötü krallar, kötü kraliçeler, görsede şehir olmaya karar vermiş..
Derken günün birinde üniversite diye bir şey gelmiş Gümüşhaneye,






Aman efendim Gümüşhane şehri bir sevinmiş, pir sevinmiş..
Şimdi üniversiteli olduk, öğrencileri doldurduk,
Sevinçliyiz hepimiz, yaşasın üniversitemiz diyerek hep birlikte tempo tutulmuş..






Üniversite gelmiş şehre gelmesine ama,
Bir Allahın kulu, burada yaşayacak öğrenci ne olacak?
Nerede yatacak, ne yiyecek, ne içecek diye düşünmemiş..






Ev kiraları öyle artmış öyle uçmuş ki,,
Yöneticiler öğrenci sayısı 20 bini buldu heyyyy! diye sevinç çığlıkları atmışlar…
Tek gözlü odadan istenilen rakamlar öğrencileri, öğrenci ailelerini adeta isyan ettirmiş.




Sonra belediye başkanı çıkmış ortaya,
Evinizi açın diye ev sahiplerine çağrıda bulunmuş..




Ev sahipleride ne diyecek herkes merak içinde kalmış…




Hikaye böyle uzatıp gidiyor dostlar, Gümüşhane’de öğrenciler için barınma sorunu da devam ediyor.




700 kişilik yurt bu konuda yeterli olur mu?
Az kaldı yurt binasının yapımı bitsin, göreceğiz..









Göreceksiniz, ondan sonra size ne çoooook daha masallar anlatacağım!