Çok muhteşem bir sözdür bu ifade.
Manası derindir.




Anlayan, anlamak isteyen istediğini alır..
Çok gevezelik etmeye gerek yok.




İşin içine Gümüşhane girdi mi?
Bu sözcük, ‘cuk’ diye oturur.




Malum, geçtiğimiz Pazar günü Bağcılar’da bir gece yapıldı.
Kurtuluş Gecesi.
96 Yıl coşkusu..
Onlarca Gümüşhaneli Bağcılar’a koştu.
Gidemeyenler üzüldü ama yüreğinde hissetti.
Düzen kuruldu, sözler söylendi.
Gümüşhane’nin önemine değinildi.




E, Kurtuluş Şöleninde sucuk dağıtılacak değildi herhalde bunlar olacaktı..
Edenlerin, vasıl olanların ellerine, yüreğine sağlık.
Hoş oldu, güzel oldu..




Bi yere takıldım ben,
GÜDEF Başkanı Tahsin Söğüt neden konuşmadı?  Ya da konuşturulmadı?
Şu federasyonu bir araya toplamak için dilimiz damağımız kurudu, hergün yazdık çizdik
Fakat o da ne?
Gümüşhane, en büyük STK’sını sahneye almadı,
Birileri mi rahatsız olmuştu?
Hedef GÜDEF mi? Tahsin Söğüt müydü?
Anlaşılamadı.




Konuşmaların önceden ayarlanmış olması bahanesi gerekçe gösterilemezdi,
Neden mi?

Biz GÜDEF’i bir araya toplamak için tıpkı tay öğretir gibi salâvatı şerife getiriyorduk, bu iş kamçı alıp arkasına geçmek gibi bi şey oldu.
Bağcılar gibi önemli bir derneğin böylesine küçük bir ayrıntıyı atlaması bence derneğin büyüklüğüne yakışmadı.




Ne olursa olsun, Söğüt konuşmalıydı, kendisi için değil, GÜDEF adına,
Çünkü o kendini değil, Gümüşhane’yi temsil ediyordu..
Bence o şölende kesilen Gümüşhane’nin sesi oldu..