Dardanel maçı öncesi Gümüşhanespor’un sahası buz içinde,
Oysa Dardanel maçı öncesi tribünleri dolduran bir elin parmaklarını geçmeyen seyircilerin yüreği kıpır kıpır sıcacık.
Buz pistinde kayan paten gibi Gümüşhanespor,
Azıcık elini bıraktın mı, paldır küldür düşüyor.
Sonra partneri basın, medya, sivri dilli eleştirmenler olunca işler birazcık yoluna giriyor.
Ağzı burnu yaralansa da tampon görevi görüyor.
İnegölspor’u yenen Gümüşhanespor haftalardır kayıp yaşıyordu.
İnegöl ilaç oldu diyelim.
Ardından Dardanel galibiyeti keyifleri gıcır etti.
Puan cetveline baktım, Gümüşhanespor 23 puanı var.
Liderin ise 35.
Kaybettiklerimizin hesabını yapıyorum,
Eh, Hatay Göztepe olabilir diyorum da;
Diğeri laf-ı güzaf.
Eleştirmek hır çıkarmak benimde hoşuma gitmiyor.
O zaman her zaman söylediğimiz gibi birazcık mücadele.
Dünyanın neresinde görülmüş her maçı alan takım.
Ancak kaybeden takımı maçtan sonra alkışlayan dünyanın her köşesinde taraftar var onu biliyorum.
Gümüşhanespor’da öyle olsun.
Formalarının ıslandığını görelim.
Yenmekte var, yenilmekte.
Bizim derdimiz zaten kırık bütçeyle devam eden Gümüşhanespor’un ve ona gönül vermiş cebinde delik kuru olmayan taraftarın emeğinin boşuna gitmemesidir.
İnanıyorum ki, sevgili Metin İlhan’da bu gerçeği görmüştür.


Bu oyuncular oynamalıdır.
İşte İnegöl karşısında aldıkları galibiyette bunu gösterdiler.
İnanmaları yetti.
Gümüşhanespor’un buz tutan sahasını görünce inanınız aklıma bunlar geliverdi.
Bizim sevincimiz pamuk ipliğine bağlı olmamalı.
Bu oyun, heyecan gelecek haftalar içinde devam etmeli.
Çünkü biz gerçekten Gümüşhanespor’u, bu renkleri bu şehri seviyoruz.
Kavgamızın da, savaşımızın da, eleştirimizin de ucunda yatan neden budur.
Ve biz basın olarak bu galibiyetin sevincini bize tattıran Gümüşhanesporumuza teşekkür ediyoruz.
Aman diyoruz bizim uşaklar aman, nazar değmesin.
Yolunuz uzun ve zor.
Aman bu mücadele, hırs ve arzu dolu oyun anlayışı sona ermesin.