Yani açınız bakınız etrafınızdaki olup bitenlere iyi olmayan her şey dışında her şey var.
Köşeyi dolduracağımda köşeden vurmak gelmiyor aklıma..
Kuşkusuz toplum bir moral bozukluğu yapıyor,
Büyük bir çöküntü var.
Değişmez bir yön daha o tarafa kayıyor.
Haklı benimle başlayan o isteklerin sonu bitmiyor,
Hep aynı şeyleri söylüyoruz,
Hep aynı şeyleri tartışıyoruz.
Aslında birileri hep söylemişimdir kıs kıs gülüyor.
Birileri asırlardır elde edemedikleri Türkiye üzerinden dalgasını geçiyor,
Satılmadık neyimiz kaldı.
Banka, kuruluş.
Ezilmedik neyimiz kaldı,
İşçi, köylü.
Bitirilmeyen neyimiz kaldı,
Hukuk, yargı.
Birbiri ardına sıralanmış değerlerin köreltmediğimiz neler kaldı?
Çatırdıyoruz!
Emin olunuz fırtına öncesi bi sessizlik yaşıyor ülke,
Hayırlısı olsun.
Bu köşeyi dedik ya dolduralım istiyoruz,
O onu dedi, bu şunu dedi diye değil,
Millet adına, ülke adına, insanlık adına neler yapabilirizin şevkiyle yazalım
Her geçen gün etrafımı dinliyorum,
İnanınız bir taraf hızla uçuruma doğru, kayarken bir tarafın hiç bi şey umurunda değil..
Beni korkutan gerçekte bu!