Gümüşhaneliyiz.
Gümüşhane’ye aşığız,
Gümüşhane’yi seviyoruz.
Çoğumuz dahası yediden yetmişe gurbete gelmişiz.
Alın teri, emek bilek gücü çırpına çırpına bi yurt kurmuşuz koca şehirlerde.
Belki bazı günler aç bazı günler susuz.
Sevinçli yanı hiç birimiz ata yurdunu unutmamışız.
Ayrı bir özlem var Gümüşhane’ye,
Bugün baş döndüren sosyal iletişim araçları başta olmak üzere görebiliyoruz bu sevinç dalgalarını.
Gümüşhane’yi tarif etmek için kelimeler, sözcükler yetmez,
Gümüşhane’nin sorunlarını anlatmakta.
Bu şehri öyleyse daha çok sevmek için yardım edin bize.
Gönüllerdeki sevgi yumağını daha çok artırın.
Söylenenlerle, yapılanlar bir olmalı, birlik olmalı.
Yazıyoruz çiziyoruz.
Gümüşhaneli bir araya geldi mi koca bir dağ misali gibi görünüyor ama hepsi o kadar.
Ne yazık ki o birliktelik pamuk ipliğine dönüyor.
Islak yün yorganı içine çengelli iğneyi çekmeye benziyor.
Biz söyledik mi herkes kızıyor,
İlişkiler yüzeysel, çok samimi değil.
Hepimiz Gümüşhanelilerin önde olmasını istiyoruz ama iş Gümüşhane’ye dönüştü mü sözler geri planda kalıyor.
Bürokraside Gümüşhaneli olsun,
Siyasette Gümüşhaneli,
Yöneten, Gümüşhaneli,
Erk Gümüşhaneli…
Ne ki bu güç bu istek şehir adına bir artıya dönüşmüyor.
Herkesin kendine göre bi hesabı var,
Bir isteği var,
Bir duruşu var.
Hepsi o kadar.
Gerisi gelmiyor.
Bizim acayipliklerle dolu çıkışlarımız, hayallerimiz, ifadelerimiz, gülüşümüz, konuşmalarımız.
Bir bakıma arkada görünen eksiği kapatmıyor.
Aysberg gibi ortada uruyor.
Şehri sevmemiz için daha çok başarmak gerektiğine inanıyoruz.
Yatırım, proje, samimiyet, eşit hak, eşit muamele, eşit sevgi.
O zaman bu şehir daha çok sevecek birbirini,
Gümüşhane’yi sevme adına çok daha fazla neden bırakacak.