Bahar gelince insan neşelenir,
Kıpırdar..
Neşesi artsın ister.
Bugün Pazar öyle olmadı.
Önce Trabzon’da Düzyurt karşısına çıkan Gümüş’ün eh ölmeyecek kadar aldığı bir puana sevindik mi üzüldük mü?
Sonra,
Ankara da Gümüşhane Torul Gençlik,
Sevindik mi?
Yok,
3-1 yenildik Şahin bey’e…
Neler oluyor diye düşünmemiz lazım.
İki taraftan da kol kırılmış.
Bir değer kaybolmak üzere, değerler yok olmak üzere.
Niçin böyle olsun 
Neden böyle olsun,
Sorgulamak gerekir?
Camialar bunca verilen emeklerin karşısında üzgün, şaşkın.
Kimilerine göre hava hoş.
Gümüşhane’ye bak!
Göreceksiniz ki,
Her taraftan ayrıcalıklar fışkırıyor.
Aslında çok çok kuvvetli olmamız gereken hatlar kopuyor,
Dava düşüyor, kaybediyoruz.
Keşkeler biliyorum peşi sıra gelecek,
Unutturmaya çalışacağız,
Olmuyor işte.
Bizim oraların sözüyle,
Ölüye vaktinde ağlamak,
Bunu yapamıyoruz.
Gümüşhanespor,
Torul Gençlik,
Birer değer olarak görülmeli,
Kaybedildiğinde üzülecek bir değer,
Baharın geldiğine sevinemiyor inan,
İki kulüp üzüntü veriyor.