Son dönemde şu gözlemi artık daha fazla önemsiyorum,

Zira süre ilerledikçe, o çelik gibi bükülmez olan gerçekler yanı başımızda daima bizi izliyorlar.

*

Peşi sıra gölgen gibi her daim seni takip ediyor, sen bıksan dahi o bıkmıyor, sen itelesen bile o hiç umudunu yitirmeden yine seni takip ediyor.

*

Rüzgâr gibi estirse de, fırtınalar koparsa da o gerçek hiçbir şekilde ayrışmıyor.

Onu durdurmak mümkün değil, sen nereye doğru evrilirsen o da seninle birlikte koşa koşa geliyor.

*

Sen sussan dahi o konuşmak doğruları haykırmak adına elinden gelen ne varsa onu yapmaya çalışıyor, bir tek bakarkörlerin işine gelmiyor.

*

Açıyorum kara kaplı defteri not ettiklerimizi tarıyoruz tek tek ve usulca gözlerimizle bakıyoruz yazıp çizdiklerimize,

Karşıma o sözcük çıkıyor,

Sürekli konuşanlar mı, sürekli susanlar mı? Kim en iyisini biliyor..

*

Bir dostum, ‘o iyi düşünüyor’ dedi, araya girdim: ‘Ne verdi’ sorusunu yönelttim.

Sustu, kendi dünyasından bir perspektif çizdi.

Anlatmak istediği biriktirdiklerinin kendisine sağladığı yarar idi,

‘Hepsi bu mu?’ diye yeniden sorguladım,

Hepsi bu kadar mı diye tamamladım..

*

Aslında anlatmak istediği ile duymak istediklerim çarpıştı, o kendi dünyasından bir şeyler çizdi, ben sadece çizdiklerinin arasına bir parantez ilave ettim.

Bir yerde buluşmamız gerekiyordu, o buluşulacak çizgi, herkesin kabul ettiği akılcılıktı.

*

Akıl ve uygulama birbirini tutmuyorsa tartışmanın da bir anlamı yoktu, çok fazla ısrar etmedik,

O bildiğini bende katılmadığımı sürekli tekrar ettim.

Oysa şekil ne kadar kolay değil mi?

*

Dışarıdan görünüş ne kadar kolay çizilen bir hedef.

Bıraktıklarına bakarız daima

Bıraktıklarıyla gelenleri gidenleri toplarız, nerede buluşmuş bir analiz yapmak gerekir.

Sahi, sizin dünyanızdaki şekil nasıldır?

Doğruyu nasıl tanımlarsınız?

İlk intibamıdır kati duruşunuz

Çok iyi çok güzel diyerek sonuca mı gidersiniz

Yoksa zaman herşeyin ilacımıdır?

*

Ben zaman herşeyin ilacıdır diyenlerdenim

Yanardağ misali saldıranların bile durulduğunu görüyorum,

Canhıraş vurmak isteyenlerin bile artık dişini sıkmıyor,

Sert kayalar bile çatlıyor artık, zaman herşeyin ilacı olarak merhem oluyor.

*

Bu yaşadıklarımızdan, yaşadıklarımdan birer kopya alıyorum

Hani şairin dediği gibi yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var

Ben yaşaya yaşaya öğrene öğrene hayatı sımsıkı kavrıyorum, tarıyorum, sadece kopya çekmiyorum hepsi bu

*

Sonuna getirisine bakıyor, yaptıklarımızla yapacaklarımızı topluyorum

Geriye net olarak o sözcükler kalıyor

Çok iyi, Çok Güzel

İtiraz eden varsa parmak kaldırsın…