Hani bir üniversite öğrencisini dinler hani bir büyük hayaller peşinde olan beyni süzer hani bir hayalin peşinde olanı gözlersiniz ya;
Diyorum ki!
İstanbul sana yeter…
Cumartesi yoğun işlerim nedeniyle İstanbul’dayım..
Sabahın erken saatlerinde yola düştük..
İlk durak Gaziosmanpaşa,
Tam otobüse biniyorum,
Arkadan bir ses,
‘-Abi, bozuk 1 TL var mı?’
Şaşkınlığımı atarak arkama döndüm.
Yüzü gözü pas içinde yirmi yirmi beş yaşlarda genç bir çocuk;
Para dileniyor!
Düşündüm,
Ama önce sordum,
Düşünebiliyor musunuz?
AKP’nin yeni Türkiye’si hayalindeki ülkede yirmi beş yaşlarında çocuk 1 TL dileniyor.
Çorba içecekmiş,
Çıkardım 5 TL uzattım..
Şükrettim!, İstanbul ne hale gelmiş, bu ülkenin çocukları ne hale gelmiş…
Derken metrobüs durağı Altunizade,
Başörtülü belli ki öğrenci genç bir kız..
Bozuk iki beş TL’niz var mı diye soruyor?
Olabilir…
Ne ki çocuğa bile uzatsanız almayacağı 10 TL’yi genç kız umut olarak görüyor
5 TL’si ile metrobüs bileti alacak..
Belki 5 TL yeterse karnını doyuracak,
Elektronik kartına istediği oranda akbil doldurmayı teklif ettim,
Israrla kabul etmedi,
Oysa niyetimiz halisane idi,
Peki, bu genç kız 10 TL ile kendine nasıl bir dünya kurabilirdi ki!
Yeni Türkiye’de gençliğe ne oluyordu, neler oluyordu Türk toplumuna..
Derken dönüyoruz, Ümraniye’den..
Dolmuşun hemen sağında ön camında bir yazı
Belli ki minibüsçü esnaf dertli
Yazı şu..
‘Lütfen bozuk para veriniz!’
İyi de kardeşim,
Vatandaşın cebinde var mı, parası,
Nasıl olurda o yazıyı oraya asabilirsin…
Sen bozuk para ver diyorsun,
Vatandaş minibüse nasıl binecek onun derdinde..
Cumartesi günü yaşadığım bu enteresan olayların ardından Allah’a şükrettim,
İstanbul’da neler oluyor diye düşündüm kendi kendime..
Son söz,
Hani bir üniversite öğrencisini dinler hani bir büyük hayaller peşinde olan beyni süzer  hani bir hayalin peşinde olanı gözlersin ya, hiçbir şeye gerek yok
İstanbul’u dinleyin, gözleyin, okuyun  yeter!