Neden mi?
Dostlar kızmasın ama bu tabiri kullandım, umut azalıyor.
Ülke yangın yerine dönmüş iken ben CHP’lilerin yediden yetmişe ne düşündüğünü merak ediyorum.
Daha neyi bekliyorlar?
Anamuhalefet her zaman bir umuttur,
Ne ki CHP bu umudu, sokağa ülkeye taşıyamıyor..
Gördüğüm manzara beni bugüne kadar hiç yanıltmadı.
Önümüzde sadece yüzde yirmi, yirmibeş’in içerisine sıkışmış, sıkıştırılmış bir partiden öte bir şey yok.
Meydanlar CHP’yi bekliyor ama CHP hala ucuz politikaların peşinde.
Muhakkak ki içerisinde değerli, bu memleket için önemli isimler var,
Ama yeterli değiller.
Halka bir türlü ümit olamıyorlar.
Demirel’li, Ecevit’li siyaset yıllarını yaşamadım ama şu tablodayken ülke; yaşadıklarını siyaset yaptıklarını bir düşünsenize..
CHP, bu ayrıntıyı araya koymalıdır,
Ben hakikaten sormak istiyorum,
Kendileri de bulundukları konumdan memnunmudurlar?
Ülke yanıyor,
Vatandaş yanıyor,
Ortalık yanıyor,
CHP, ortalıkta gözükmüyor.
Ezbere, sıradan, basit, hırs, kin, nefret söylemiyle söylenmiş sözcükler değildir bunlar!
Bizim bir husumetimizde yok
Halk ülke bir umut bekliyor,
O, umudu CHP vermiyor,
Hepsi bu.