Deveye sormuşlar;
-Boynun neden eğri?
Deve, yanıt vermiş:
-Nere’m doğru ki?




Peki, aklınıza bu misalden sonra hangi sözcük geliyor?,
Tabi ki gözünü sevdiğim Aslan Gümüşhane’m..




Kendi içinde kaynayan kazan,
Dışarıda bölük pörçük..
Nedense, ne hikmetse kimsenin toz kondurmadığı şehir.





Denemesi bedava,
Yüz Gümüşhaneliye sorun,
Aynı soruyu,
10 net cevap alabilirmisiniz?




Çünkü herkesin gönlündeki fırtına başka,
Hesap demeyeyim de düşünce başka!
Uslanmaz bir gidişat var,
Çekişme, yarışma, çekememezlik, tekdüze..
Topluyoruz ortaya çıkıyor,

Gümüşhane..




Yazarsın suç,
Söylersin suç,
Bakarsın suç,
Anlatırsın suç..




Kendince bi şeyleri doğru yapıyorsun sanırsın ancak, peşindeki gölgeler seni rahat bırakmaz..
İşte bizim memleket böyle deve misali,
Neresi doğru ki diye sürünüp gidiyor..




Aslına bakarsanız her şeyin noktasında bir çıkar, bir kıskançlık bir daralmanın şehrin üzerine yorgan gibi serildiğini görürsünüz,
Fenomen, yalnız ve karanlık..




Sadece Gümüşhane insanımı,
Gümüşhane’yi uzaktan tahlil edenler bile aynı şeyi söylüyor,




Bir birliktelik yok,
Bir uzlaşı yok.





Hepsinden öte hesaplar bir başka bahara..
Ne arayan var ne de soran,
Şehir Allaha emanet,




Şimdi ben bunları söyledim ya,
Biliyorum kızılca kıyamet kopar,
Benim tribüne oynadığımdan söz edilir
Oysa gerçek doğru bir tanedir,




Hadi ben doğruyu bilmiyorum bilmeden sözü sallıyorum farzedin,




O, gözünüzün üstündeki çöptür biliniz ki,




Oysa gerçekler,




Gümüşhane mertek gibi üstümüzde durmaktadır.