Dostlarım beni yalnız bırakmadı.
En acı günümde arayanlar..
Başsağlığı dileyenler,
Telefonum susmadı..
Belki cevap veremediklerimde oldu.
Acımı paylaşanlar
İçten mesajlar,
Hepsine, herkese teker teker teşekkür.
Buradan tek tek isim yazsam diğerini unuturum diye üzülürüm.
Onun için afedersiniz diyorum.
Yalnız olmadığımı anladım.
Anneannemin cenazesi sonrası bunu gördüm.
Gerçekten hayat böyle bir şey,
Tesadüflerle dolu,
Bir gün sağlamsınız,
Bir gün toprakta,
Hayırlısını versin Allah.
Gümüşhaneye bu yıl itibarıyla ikinci kez gelişim.
Etraf yalnız.
Acıyı nasıl anlatır insan,
Gözyaşlarını nasıl içine akıtır?
Gümüşhane’de zor.
Bir şeylerin kaybolun gittiğini görmek daha zor.
Gökyüzü ilk kez bu kadar siyah benim için.
Hatıralarıyla içimizde kalan anneanneyi toprağa emanet ettik.
Dostlar sağ olsun.
Diğer Yazıları
Çok Okunanlar