Gümüşhane üzerinde uçuyorum.
Yıldızlı külahım.
Elimde değnek.
Fakat o da ne ?
Trafik arap saçı,
Karmaşık.
Tak! diye fırlatsam asamı,
Şehirde karmaşa kalmasa.
Oradan geçiyorum Harşit’e,
İnsanlar burunlarını tutuyor,
Ben bile,
Oraya da fırlatıyorum asamı,
Çiçek bahçesine dönüyor Gümüşhane,
Harşit’in kenarında gülümseyen Gümüşhaneliler.
Dağların eteklerindeki kötü kötü duran evleri gözlüyorum, otogarın yerini beğenmiyorum örneğin,
AVM olsun, sinema olsun, modern pazar yeri olsun.
Gümüşhane’yi düşlüyorum,
Teker teker,
Esnafın kapısında kuyruk olsun istiyorum,
Teker teker fırlatıyorum asamı,
Şehir güzelleşiyor ben uçmaya devam ediyorum.
Demiryolu düdüğü, Havalimanına inen uçağın gürültüsü,
Tersine dönen göçü görüyorum şehirde,
Aman aman bu ne kalabalık, iki caddeye üç cadde daha eklenmiş merkezde.
Sokaklar sahil şeridi gibi.
Sokak lambaları birer birer yanıp sönüyor,
Mutluluğa göz kırpar gibi.
Üniversite tarafına gidiyorum şimdi,
Yurtta neşe içinde şarkı söyleyen öğrenciler,
Üniversite elemanları Gümüşhane çarşısını geziyor.
Kuşburnu fabrikasına doğru gidiyorum,

Şişeler sıra sıra

Az sonra gelecek olan nakliye kamyonları taşıyacak onları,

Pestil köme’den başka yenecek çok şey var,
Elma bahçelerine gün doğmuş,
Trabzon, Ordu, Samsun, Giresun, Rize, Artvin,
Gümüşhane’ye doğru akıyor.
Tıpkı sulara gem vurmuş Torul, Kürtün Barajları gibi.
Dağların arasındaki şehri görüyorum,
Asamı bi daha dokunduruyorum şehrin üstüne...
Kırmızı Beyazlılara modern bir stat daha,
Voleybolda bir Avrupa kulübünü ağırlamışız,
Süleymaniye kayak turizm cennetine dönüşmüş,
Turizm patlamış,
Gümüşhanespor PTT 1. Ligde.
STK, Siyasetçi, sen ben o hepimiz daha güvenle bakıyoruz Gümüşhane’ye,
Beş ilçe onca belde, tarım, hayvancılık,
Gümüşhane kabuğunu kırıyor.
Gerçekten sihirli bir değnek mi yoksa bizim içimizde olan bu şehre aşkı mı yapabilir hepsini,
Ben sihirli değneyi kaldırıp atıyorum.