Bir ziyaret sebebiyle ismini vermek istemediğim ülkemizin önemli bir hastanesindeki tabloyu içler acısı hali gözlemleme fırsatı bularak bugün sizlere seslenmek istedim.
Değerli okurlarım,
Öncelikle Yüce Allah kimseyi hastane kapılarına düşürmesin
Aman Allahım! O ne kalabalık, o ne muhteşem bir karmaşa öyle..
Hadi genç; kendini idame ettirebilen az buçuk bir şeylerin farkında olanlar sağa sola koşturuyorlar da derdine derman aramak için çırpınıyorlar.
Ya yaşlılar?
Kulağında işitme cihazı takılı tahminen 70’li yaşın üstünde bir adamcağız eşinin yanında daha doktor odasının kapısından bağırıyor çaresizce, ‘7 Ocağa gün mü verilir’!
Zavallı kadıncağız eşine çıkışıyor: ‘Neden bağırıyorsun!’
Bu ilk gözlemimizdi..
Bir de keyfine diyecek olmayanlar var
Onlar yönetim kademesine yakın oldukları için sadece işaret parmağını kullanarak hastaya yardımcı olmaya çalışıyorlar...
‘Falan klinik 30 metre dışarıda sağa dönün az ileriye 100 metre gidin’!
‘Falan poliklinikte şurada. Buradan dışarı çıktıktan sonra sağ sol yapın..!
Vallahi anlatırken insan hasta oluyor.
Zaten gelen hastanın şaftı kaymış durumda…
Hastane içerisinde hasta oluyorsunuz.
Hele o doktor kapısında bekleyen hastalar,
Sanki çekiliş varmış gibi sırayı kaçırmak istemiyorlar..
‘Sıra siz de mi’?
‘Beyefendi sıra bende’!
‘Daha yanmadı sizin isminiz’!
Bunlarda o anki sinir savaşlarının monologları;
Şükür! içeri girebildiyseniz..
Doktora ulaşabildiyseniz,
Suratınıza bakmadan,
Şikayetiniz nedir? diye soruyor
Ziyaret esnafında bu kadar tanıklık nedir? Diye soracak olursanız,
Onuda söyleyelim;
Hal hatır için geldiğim dostumu odasında bir iki dakika göremeyeceğim için kaybetmeme adına onunla dolanıyorum ve bu cümleleri gözlemlerimi sizlerle paylaşıyorum..
Hastaneden çıkarken o duayı ediyorum..
‘Yarabbi kimseyi hastane kapılarına düşürme, düşürürsen de sabır ver’
Hadi o gün siz işinizi gördünüz, tedavi oldunuz.
Dev hastane duvarlarının dili olsa da konuşsa
İnanınız sizler kadar şanslı değil
Bunalmış durumda..
Muhteşem kalabalık, çare arama doktor kovalamaca, sürüp gidiyor.
