Gülünce masmavi gökyüzü açılıyor,
Yeni bitmiş dişi ışıl ışıl,
O gülüşü var ya,
Bütün ömre bedel.





*



Kimi sağa bakarak gülümsüyor, kimi sola.
Elinde gofret, şeker, umut.
Bizim çocuklarımızdı onlar,
Yarının geleceği..
Sevdası, aşkıydı..



*




Ne oldu bu topluma, bu değerlere, bu ahlaka, sevgiye?
Her yerden, her taraftan gelen şiddet, öldürme, kirli eylemler,
Hem de çocuklara,
Gökyüzünde yıldızları koparır gibi,
Neden?



*




Kimi daha iki yaşında, bilemediniz üçbuçuk ömrünün en güzel temiz yılları altı yaşında..
Onlara kötü bir el uzandı, eller uzandı
Kirli, hain, açıklaması zor,
Yüreklerimizi çaldılar,
Ocağımızı söndürdüler,
Bütün güzelliklerin üstüne siyah bir kaderi çizdiler..



*




İzliyorum,
Medyanın artık kendini bilmez ekranları şu günlerde ölen çocuk haberlerinden geçilmiyor,
İstanbul, Adana, bir bakıyorsunuz başka bir yer.
Neler oluyor bize?
Çocuklardan ne istiyorsunuz?
Nasıl bu hale geliyor insan denilen varlık?



*




Çocuklara şiddet
Ona reva gördükleri ölüm,
Hayır, hayır bu izanı, izahı, anlatması çok güç,
Ben çıldırıyorum,
Ben anlamakta güçlük çekiyorum,
Kıymayın şu çocuklara diyorum, kıymayın!
Yeter artık…!