Biliyorum,
Artık canları sıkılmaya başladı.
Çünkü deniz biter mi? Bitti.
O debdebeli yıllar çabuk geçti.
Yüzler aşina, niyetler ayyuka çıktı.
Gri dönülmez yolun sonu göründü.
Söylenecek bi şey kalmadı.
Artık yapılacak ne yol, hastane, okul, camii, köprü,  işyeri kaldı.
Sözcükler dudaklara kilitlendi.
Yavaş yavaş karardı bulutlar,
Güneş kayboldu.
Heyecan bitti, geçmiş günlerden kalan o klişe sözcüklerde siyaset; yapılamayanlar karşısında eridi.
Vatandaş bazında hızla ivme kaybetmeye başladı her şey,
Bir değişimin düdüğü çalmakta,
Gümüşhane beklemektedir..
Meclistekilerin görüntüsünü çektim uzaktan, 
Gümüşhane’dekiler bıkkın,
Memnun olanlar emin olunuz aynı labirentin içinde dolananlar,
Şehri Newyork gibi göstermeye çalışan kesim aslında kendileri de inanmıyor.
İnsanlar artık yavaş yavaş kabuğuna çekiliyor,
Tıkandılar.
İşsizlik, umutsuzluk, hüzün artıyor.
Üstüne üstelik gaz alma çabası acaip sıkıyor insanları.
Gümüşhane bir güne daha umutsuzluklarla uyanıyor.
Meclistekileri dinliyorum.
Varsa yoksa Koza.
Altıyüz işçi.
Ne yani?
Elinizi vicdanınıza koyun,
Bu dönemde,
Günden güne işin içinden çıkılmaz bir halde
İşçiler üzerinden pazarlık,
Şehre can veren ne olursa olsun hayat veren bir işletmenin kaderiyle oynamak.
Kolay m?
Kimin ne hesabı olduğu, işin işinden ne çıkacağı bizi ilgilendirmiyor,
Biz ekmeğin, aşın, sıcak çorbanın, mutlu güler yüzlü insanların peşindeyiz.
Meclistekiler işin farkında değil,
Gümüşhaneliler ise biliyor.
Esnaf sıkıntıda, İşçi sıkıntıda,
Ev sıkıntıda,
Gümüşhane sıkıntıda..
Meclistekilerin umurunda değil….!