Kaçarak geldiğimiz memleket
Ağaçların yaprakları bile bir başka coşkulu.
Oralara gittiğimizde nur yüzlü insanımızın saçları ak değildi,
Demek ki zaman su gibi geçiyor, geçmişte haberimiz yok.
İşte bir bayram arifesi günlerini yaşıyoruz.
Eski neşe yok,
Tadı kalmamış.
Geçen yıldan gördüğümüz sevgili yüzler yok sokaklarda.
Ölüm sımsıkı sarmış onları,
Gümüşhane, aynı Gümüşhane.
Gördüklerimiz, yaşadıklarımız ağza çalınan bir tadımlık bal gibi.
Sokağında insanı ümitsiz,
Tek dersi geçim.
Hani her şeye inat yaşamadığını haykırıyor.
Sanki bitkisel hayata girmiş gibi,
Nerede o eski bayramlar.
Kokusu, çocukluğumuzun bayramlarında neşe tavandı her daim.
Gümüşhane sokakları da öyle.
O zamanda insanımız daha bir sevinçliydi.
Yüzlerce düşündüğüm şey, arkadaşlıktı, dostluktu, sokakları saran sevgiydi.
Bayramların kokusuydu,
Bugün yok çok uzaklarda.
Acımasız savaş her bir yanımı sarmış,
Artık eski sevgiden konuşan yok.
Namlunun ucunda özgürlükler,
Dünya dönen eski dünya değil.
Zaman ilerlerken geride kalanları hatırlamak.
Kendini suçlu hissediyor insan,
Sevgiyi veremeyen bir el
Kırık bir kanat gibi öylece yanı başımızda
Herkesin mübarek Ramazan bayramı mübarek olsun
