Yeni sayfamızın çalışmaları nedeniyle yine sizlerden  bir süre ayrı kaldık. 

 
 
 
 
Gecikmeden ötürü özür dileriz
 

 
 

 
 

Her yeni şey güzellikler mutlulukla sevinçle başlar
 

 
 
 
 
Bende yeni sayfamda yayınlanacak ilk yazım için güzel şeyler yazmak istedim ancak Hakkari'den gelen 8 şehit haberi bizi mahvetti.
 

 
 

 
 
 
 
Ben işin bildik yanını, tanındık ya da içi boş sözlerle doldurulmuş hamasi nutukların analizini yapmayacağım.
 

 
 

Bırakalım da artık o konuyu yüce Türk Milleti takdir etsin.
 
 
 
 
 

Ben aslında ulusal basına damgasını vuran Genelkurmay Başkanı Org. Özel'in ağladığı kareye sözü getirmek istiyorum.
 

 
 

 Ve sormak:
 



'Niçin ağlıyorsunuz Paşam?'
 



Medyanın görüntülü, yazılı, uzaktan, yakından, sağından solundan her tarafını tutmuş malum kalemleri  'Kandil'e gireriz de' diye başlayan açıklamalarınızı neredeyse 'aman ha' diyerek karşıladılar.
 



Birde eklediler!
 



'ABD'nin izni olmadan giremezmişiz'
 





Aptal değilim,
 



Ve haklı olarak itiraz ederim.
 





Kandil bu kadar uzak, bu kadar berbat bu kadar sarp, bu kadar zayiat verilebilir bir nokta da ise eşkiya nasıl oluyorsa elini kolunu sallaya sallaya gelip gececik çocuklarımızı solduruyor.
 



Hemde kalleşce, akçakca..
 





Ve hani sormak gerekmez mi?
 



Dost ve stratejik belamız pardon müttefikimiz ABD, operasyonumuza izin vermez de, bu işe nasıl evet der, razı gösterir.
 



Bence paşam ağlamadan önce bu soruyu da analiz etmeniz gerekir diye düşünüyorum.
 





Elbette bir asker ve ordunun başında duran bir komutan bile olsanız netice de insansınız sizinde hisleriniz var.
 



Babasınız, evlatlarınız var.
 



Aslında milyon sayılı orduda sizin evlatlarınız.
 



Buraya kadar herşey normalde,
 





Aslında durup bizi ağlatanların bu halimize bakıp, gülenlerinde hesaba çekilmesi gerekmiyor mu?
 





Barzani, Talanbani, ABD, PKK hiç bir zaman unutmayalım ki aynı çanağın kaşıklarıdır.
 





Asla Türk dostu değildirler.
 





Barış istememektedirler.
 





Silin gözyaşlarınızı komutanım, sevgili Paşam!
 



Size inanmış, güvenen bir halkınızın olduğunu da unutmayınız.
 



Biraz düşünün örneğin;
 



Çanakkale'de, Dumlupınar'da, Sakarya'da, Kore'de, Kıbrıs'da, Bosna'da düşmanı yerle bir etmiş bir ordu, üç beş eşkiyaya mı teslim olacak?
 



Silin gözyaşlarınızı Paşam, lütfen ağlamayın....