Elindeki maaş bordrosunu bir pankart gibi sallıyor!
Yetmiyor diyor en anlaşılandan…
Gümüşhane’ de öğretmen acı çekiyor.
Kiraya para yetiştiremiyor
Süslü sözlerin arkasında Öğretmenler Gününü kurtardık,
Öğretmenlerin derdini dinledik bir gün,
Sonra unutacağız…
Gümüşhane’de öğretmen dertli
Yaşıma yaşıt meslek hayatı olan öğretmen çaresiz,
Aldığı maaş 2 bin TL,
Verdiği ev kirası 500 TL,
Hadi buradan yakın bakalım.
Memur ne yapsın,
Öğretmen ne yapsın.
Gümüşhaneli idareciler, siyasiler öğretmenlere seslenirken acaba bu durumu düşünmüşler midir?
Öğretmenin ızdırabını,
Sanmıyorum,
Onların gözü dişinden tırnağından artırdığı otomobilinde,
Refah payı yüksek öğretmenin!
Neden otomobili var,
Oysa günümüzde otomobil bir refah payı değil, bir ihtiyaç olarak öne çıkıyor.
Sonra diyorlar ki,
Yediğiniz önde yemediğiniz arkanızda,
Öğretmenlerimiz kuzu, kuzu dinliyorlar,
Kör olası memurluk kumaşı olmasa,
Hepsi birden patlayacakta,
İçine atıyor her zamanki gibi.

Evet Gümüşhane’de öğretmen perişan,
Zaten olmayan mı var,
Memur şehri Gümüşhane’den yine feryatlar yükseliyor.
Türk-İş’in son araştırmasına göre dört kişilik bir ailenin yoksulluk sınırı 2.500 TL,
Ama öğretmen kapısındaki otomobile göre zengin.
Siyasetçiler kaçırmaz onu,
Söyler!
Peki, ne olacak bu işin sonu,
Hep pembe tablo çizenlerin öğretmene yaklaşımı bu mu olacak?
Dert büyük işte,
İşsiz çocukları,
Geçinilmeyen şartlar,
Bürokrasi,
Kira,
Ekleyin üstü üste, 
Öğretmen ızdırap içinde
Hala inkâr eden varsa,
24 Kasım 2013 tarihine kadar beklesin,
Nasıl olsa yaşarsak yine bugünkü gibi anlatmayacakmıyız?