Gümüşhane için,
Ne söylediği tartışılır.
Köşesindeki yazısı çok kızdırdı.
Ya da ne demek istediği daha iyi analiz edilmeliydi.
Sabah Gazetesi Yazarı Rasim Ozan Kütahyalı, Hürriyet Gazetesini eleştirirken sözü Gümüşhane’ye getirmiş, çoğu düşünceye göre Gümüşhanelileri çok üzecek ve kızdıracak ifadeler kullanmıştı.
Kantarın topuzu kaçmıştı anlayacağınız.
Aradan günler geçti,
Ben Gümüşhane adına bekledim.
Sadece Kent Konseyi,
GTSO,
Facebook sayfasından üç beş kişi tepkisini dile getirdi.
Federasyon, dernekler, bu şehrin ileri gelenleri, yediden yetmişi.
Suskun kaldı…
O sıralar bir vekilimiz İsveç’te idi,
Bir vekilimiz de Ankara’da,
Duymadılar mı?,
Kulaklarına da mı gelmedi,
Danışmanları mı söylemedi,
Zira buradan aksırsak, haberleri oluyordu.
Baktım,
Ses çıkmadı.
Neden çıkmadı,
Onu kendilerine sormak gerekiyordu..
Sabah Gazetesi satılmasın Gümüşhane’de diyenler bile çıktı,
(Kanımca bir kişiye kızıp, yorgan yakılmazdı)
Ama Gümüşhane insanı yaralanmıştı bir kere,
Gerçi Kütahyalı, sözlerinin yanlış anlaşıldığı birkaç gün içinde düzeltti ama,
İş işten geçmişti
Tepki vermeyenler arasında GÜSİAD’ta vardı,
Burs açıklamaları, Bünyamin Aygün’ün kaçırılması dahil hemen hemen her konuda basın açıklaması yapan Gümüşhane’nin zenginler kulübü nedense ROK’un Sabah Gazetesindeki yazısını görmezden gelmişti.
Bi başka ifadeyle,
Yaptı da yoksa biz mi atladık.
Kent Konseyi, GTSO 
Yoksa tribünlere mi oynamıştı?
Koca Gümüşhane onlardan mı ibaretti?
Doğrusu (Gümüşhane’nin şu işte bile haklı olduğu halde kafasını kuma gömmesi bir tarafa) her iki kurumun cesaretle yaptığı açıklamayı ayakta alkışlamak bize yakışanı yapmaktı,
Ben de alkışlıyorum.
Şimdi diyeceksiniz ki
Olay geçti gitti,
Neden ısıtıyorsun,
Ben bekledim,
Üstten ROK’a öyle yada böyle bir yanıt verilsin diye
Ama Gümüşhane’yi her platformda ağızlarında sakız edenler o yazara küçükte olsa bi cevap veremedi,
Diyorum ya,
Gümüşhane sadece kalabalıkların arasında savunulur,
Sevilir,
Ondan sonra unutulur gider..
Uzatmayalım,
Gümüşhane bir gol yedi,
Toplu fileden çıkarmak ses veremeyen bu şehri sözde seven herkese kaldı.