Sevgili,
Yaz aylarının kendini göstermeye başladığı ülkemde yine sana güzel haberler veremiyorum.
Kan, gözyaşı, ağıtlar yükseliyor memleketimde
Sıra sıra şehit cenazeleri geliyor
Tabut içinde yirmi, otuz, kırk ömrünün baharında kahramanlar geliyor.
Yüreğimiz yanıyor her defasında
Kahrediyoruz,
Feryatlar ağıtlar göğe yükseliyor
Sonra herşey eskiye dönüyor memleketimde…
Sevgili,
Televizyon ekranlarını açtığımda artık utanıyorum,
Atatürk’ün sözleri geliyor aklıma…
‘Memleket dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet hatta hıyanet içerisinde bulunabilirler’
O Atatürk’ki;
Yedi düvele diz çöktüren,
Unutturulmak isteniyor ne yazık ki.
Sevgili,
İşte bu ahval karşısında bir kıpırtı bekliyor memleket.
Umut hala var.
Umut her gün daha taze,
Daha taze tutacağız ki, güzellikler bizim olsun
Çok konuşmaktan çok, eylem zamanıdır diye düşünüyor insan.
Sevgili,
Daralan yüreklerin
Sıkışan canların,
Patlamak üzere olan gönüllerin feryadını hissedebiliyorum,
Sessizlik inanıyorum ben fırtına öncesi bir sessizlik yaşıyor Türkiye,
Bir şeyler yaklaşıyor
Sevgili
Bir arının çiçeğe konması kadar güz el günlerin yakında olduğuna inanıyorum,
İnanıyorum kötü bir rüya görüyoruz
Kan, ter içerisinde uyandığımızda çok şükür geldi geçti diyeceğiz o kadar..
