Bu koltuğu işgal ediyorum.
Gazeteciyim.
Yazıyorum, çiziyorum,
Gümüşhaneyi, ülkeyi gözlemliyorum..

Peki ben ne işe yarıyorum?
Bir gündem oluşturamıyorsam,
Çare sunamıyorsam,
Ses getiremiyorsam,
Gazetecilik ne işe yarar?
Koltuğu işgal edenlerin kendi kendine sorgulaması gereken bir sorudur aslında öz eleştiri.
Oturuyorum, öyleyse var mıyım, yok muyum?
Sözü nereye getireceğim.
Gümüşhane’de muhalefet başarısız oldu?
Yeni  bir yönetim anlayışı mı, yoksa istifa mekanizması mı?
Gümüşhane’de ne değişti de sandık patladı,
Muhalefet neden farkında değildi.
Neleri üretemedi,
Alternatif olamadı.
Tabi, kendinde cevapları vardır elbet..







SEÇMEN NE YAPACAK?




Ey Gümüşhaneli seçmen,
Bundan sonra ne yapacaksın,
Üstüme düşen görevi yaptım,
Gerisine karışmam mı?
Yoksa verdiğim oyun hakkını arama mı?
Bilinci seçmen olabilmek mi?
Yine bu soruya kendileri en iyi cevabı verecektir.
Bilinçli seçmene de yol göstereceğiz,
Biz gazeteci değilmiyiz?
İşimizde topluma yol göstermek değil mi?
Görün bakın,
Bu iş evlilik müessesi gibi kendini başında belli eder,
Balayı biter, cicim ayları geçer,
Gümüşhane baş başa kalır.
Ben bu koltukta hala oturuyor olurum,
Sorarım…