Araköy Köprüsü yıkık.
Can almış, Özkürtün beldesi içerisinde 
Onarım bekliyor, insan gibi bir köprünün yapımını bekliyor.
Gelen bakan söz vermiş..Ben değil, Gümüşhaneli söylüyor.
Havalimanı kaç yıldır atıl,
İşlemiyor.
Yapılacağı söylendi,
Bakan gezdi, tozdu.
Müjdeyi verdi, o da söz vermiş.
Biz değil, Gümüşhaneliler söylüyor.

Tren yolu gelecek diye söylediler,
Kara mı, hızlı mı?
Gelsin de dedik,
Farketmz.
Temcit pilavı gibi ısıttılar.
Bakan demiş ki, gelecek!
Biz değil Gümüşhane’nin yalancısıyız, demiş.
Sonra Gümüşhane en iyisini hizmet olarak alacak, değişecek, her şey yerli yerine oturacak diye söylemişler,
Gümüşhane inanmış,
Şehir inanmış,
Halk inanmış..
Bekliyoruz.
Öyle ya Gümüşhane siyaseti övgü almaya o kadar mazhar ki, boy boy haberler izliyoruz.
Övünüyoruz.
Velev ki bu işler biz de niye yok, neden  olmuyor, tabi ki bilemiyoruz.
Gümüşhane için başarı çıtası nedir?
Şair mutluluğun resmini çizer misin demiş arkadaşına..?
Bende diyorum ki şaire nazire yaparcasına,
Bu şehri kuş sütü kuru üzüm gösterenlerin başarı çıtası nedir?
Sade müjde?
Yapılacak sözü,
Ha geldi, gelecek edebiyatı mı?
Hiçbir şey yapamıyorlarsa kalkınmışlık, refah, huzur, barış, güzelliklerin resmini çizseler de bizlerde görsek..