Yorgunum ama mutluyum.
Pes etmedim elbette,
Avuçlar hızla birbirine vurmasın sakın,
Ben Gümüşhane adına üzülüyorum,
Olmuyor bir türlü,
Her taraftan bir ses, her taraftan bir nefes çıkıyor
Nefesler kokuyor…
Hani mikro milliyetçilik yapmayıp ta Gümüşhane için mücadele edecektik ya,
Koltuk hırsı ağır bastı işte.
Olmadı bir türlü.
Yalan mı?
Abisi, dayısı, amcası
Bizim milliyetçiliğimiz bir tarafa,
Hep kırık ve dökük.
İşte federasyon,
İşte dernekler,
İşte yönetici diye ortaya atılanlar
Hani nerede,
Gümüşhane sevdamız sloganıyla mangalda toz bırakılmayan Gümüşhane nerede?
Bizden olmazsa olmaz,
Bizim dediğimiz olmazsa gitmez,

Bizim söylediğimiz tutulmazsa ilerlemez.
Mantık bu, anlayış bu.

Onun için tatlı bir yorgunluk var üzerimde
Mutluyum.
Bugüne kadar yazdıklarımızın hiç boşuna olmadığını gördüm,
Gümüşhane adına verilen mücadelenin işte ipliği pazara çıktı.
Kör topal ilerleyebildiği kadar ilerliyor
Alınlar yalın, başlar çıplak…