Hadi rehavet diyelim;

Rehavetin de süresi yok mu?

Hadi tembellik diyelim,

Yetmez mi?

Hadi yorulduk diyelim,

Bitmedi mi?

Yine iş döndü dolaştı geldik demiryolu, havalimanı ve Süleymaniye projelerine.

Beldelerin kapanması noktasında halkın feryatlarını daha sonraki günlerde ele alacağım…

Hele şu kanun bi yasalaşsın,

Siz o zaman görün Gümüşhane’deki curcunayı…

Efendim bir zamanlar  nur topu gibi bir havalimanımız olacağını müjdelediler;

Sancılar o kadar şiddetliydi ki,

Herkes gelecek yatırım ikizmişçesine yanında demiryolunu da beklemeye başladılar.

Ebe çok olunca çocuk ters doğarmış ya;

Bayburtlular çok ebeler misali tren yolunu kaşıyıp duruyorlar.

Tren yolu ters gelmeye başlamadı mı?

Şimdi diyeceksiniz ki, (elimde kapı gibi belgesi de var) Gümüşhane bu konuda özellikle güzergâh konusunda yeterince tartışma yaptı ve konuyu kapamadı mı?

E, elin oğlunun ağzı torba değil ki büzesin,

Kaşıyorlar…!

Yok Of’tan geçsin, Kop’tan gelsin, Erzincan’ a insin.

Bizim ağzımıza bir parmak bal misali güzergah Tirebolu Erzincan- Gümüşhane diye çizildi ya,
Bize yeterde artar bile.

Hazreti Ömer’in hikayesini bilirmisiniz? 

Durun anlatayım.

Bir gün Hz Ömer sokakta dolaşırken evin  içinden bir ağlama sesi duyar.

Ömer ağlama sesi gelen evin içine girer ve görür ki,

Yaşlı bir kadın kaynayan kazanın başında ağlayan evlatlarını susturmaya çalışıyor.

Hz Ömer sorar nedir bu hal diye?

Kadın da, ‘kazanın içine çakıl taşları attım, şimdi pişecek diye onları  avutmaya çalışıyorum, Ömer gelseydi halimiz böyle olmazdı’ der.

Hz Ömer mahçup bir halde evden çıkar, bir çuval unu yüklenir, yaşlı kadına teslim eder.

Gümüşhane’nin de durumu tren yolu projesinde içine çakıl taşı atılmış kazan gibidir.

Başlarında yöneticiler, siyasiler tren yolunu karıştırıyorlar,

Gümüşhane ağlıyor!  Onların ağızlarında sakız misali

‘Ha şimdi geçecek tren yolu’ diyorlar.

Sonra bir OR-Gİ havalimanı meselesi var.

Sahilde Giresun, Ordu arasında yükseliyor.

Bastırdılar, aldılar

Bakan Yıldırım 550 günde bitirme sözü aldı.

Köse havalimanı ise bilmem kaç yıldır haber bekliyor hala gelecek.

Havalimanına aynı bakan müjdeyi vermiş ama, kimse inanmıyor gibi.

Artık gelecekse gelsin, uçacaksa uçsun o da yok.

Köse havalimanı konusu artık can sıkmaya başlıyor.

Vatandaş inandırıcı bir söz istiyor.

Ya canım Süleymaniye’ye ne demeli?

Hala yatırım bekliyor.

Gelecek miş!

Kayak merkezi olacakmış ta Gümüşhane’ye oteller, turistler, ağalar paşalar dolacakmış,

Yerseniz tabi..

Dağın tepesinde yakışıklı bir iki pozdan sonra yatırım gelseydi, Gümüşhane şimdi Türkiye’nin öncü kentiydi.

Ama olmadı, olamadı.

Süleymaniye konusu da bir başka bahara kalmış gibi.

Bunları söylemekteki amacımız Gümüşhaneye  sözler verildi.

Gümüşhane hep umut etti.

İnşallah bir gün biz yanılırız da bu işlerin sonu hayırlı biter.

Tren yolundan ne geçecek halimiz, Gümüşhane uçacak derdimiz, Süleymaniyede kayak yapacak isteğimiz vardır.

Bizim isteğimiz başarıdır, verilen sözlerin tutulmasıdır.

Yoksa atılan taşın ürkütülen kurbağaya  değmediğini sağır sultan da işitiyor.