7 Nisan’a kadar herkes partisi adına coşkun söylemlerde bulundu.
Meydana çıkmışlardı bir yeni ümit için.

En seçkin sözcükleri sıraladı.
En seçkin elbiseler içinde en seçkin sloganları kullandılar.
Öbür tarafta kimse yerinden kınından çıkmadı.
Sanki onca aday adayı boşuna mı çıktı yollara düştü diye düşündüm ben.
Siyasetin pisti demek ki böyle bi şey kaygan, ne zaman düşeceğiniz belli değil.
Belli bir zamandan sonra her şey kaybolup gidiyor.
Merak ettiğim acaba ilk günlerdeki o heyecan bugünde devam ediyor mu?
Kimi taşı kaldırdı, kimi başkanlıktan söz etti,
Kimi bölücülüğe geçit vermeyeceğinden dem vurdu.
Sanki Gümüşhane yok gibi durdu.
Bi taraf vardı ki, sonucu sanki aylar öncesinden biliyormuş gibi sakindi,
Ne ki kimse o gerçeği göremedi.
Şimdi esas yarış yeni başlıyor.
Gümüşhane öylece ortada duruyor.
Sorunları var, derdi var, çözüm bekleyen bir sürü konu var.
İsteğimiz hemen en kısa zamanda sonuçlanmasıdır.
Sözcüklerin içinde hep Gümüşhane olsun diye bekliyoruz biz.
Kimin ince hesabından bize ne?
Daha yaşanabilir bilir bir şehir hepimiz adına olsun.
Siyasetin ince hesabına Gümüşhane kurban edilmesin.
Nasıl olsa sağda solda atılan onca vaadin bir gün sırası gelecek,
Sorulacak.
‘Gümüşhane için ne yaptın?’
Emin olunuz, elde bi şey kalmamışsa zaten cevap veremeyecek.