Biliyorum,
Herkesin gönlü birlikten yana,
Birlik derken Gümüşhanelilikten yana,
Gümüşhane’yi savunmak aynı zamanda,
Karanlıkları parçalamak, karanlığa bir kibrit çakmak aynı zamanda,
Yaklaşırken bir anda bu hislere,
Zııııt, diye bi şey kopuyor içimden,
Başaramadık işte diye ses veriyor,
Hazır her türlü milliyetçililiği ayaklarımızın altına alıyoruz derken sayın Başbakan,
Bizde Gümüşhane milliyetçiliği için aynı şeyleri söyleyebilirmiyiz?
Gümüşhane’yi bilmem ama;
Ben haşa diyorum.

Nerede bizim Gümüşhanelilik duygusu,
Hızlı tren gibi mübarek,
Bir istasyondaki güzel kokular öbür istasyona varmadan yok olup gidiyor.
Gümüşhane burası,
Söylemesi zor, anlatması kolay.
Bir zııııt da sizin dediğinizi duyuyorum sanki,
İşin kenarından tutmak yerine, küt diye yere sermek,
Bilirsiniz işte bildik haller,
Gümüşhane portresi,
Sen, ben kavgası!
Siyasetçisinden, aydınına,
Sokağından, evine kadar,
Değişmeyen zihniyet,
Birisi ötekine,
Öteki diğerine vuruyor,
Siz sabaha kadar Gümüşhane diye sayıklayın,
Birileri arkadan zıııııt dite sıyrılıyor,
Bize arkadan öylece bakakalmak düşüyor..