Şiran Dernekler Federasyonu Başkan Yardımcısı ve Şiran Telme Köyü Dernek Başkanı Alpay Yazıcı, samimi duygularını kaleme alan bir yazı ile bir Cumartesi günü Gündoğumu Gazetesi okurları ve Gümüşhanelilere seslendi...
Her bir satırında şehre olan özlemini, geçmişten geleceğe özlem kokan gelenek ve görenekleri hala Gümüşhaneli kimliğini kaybetmemiş bir yurttaş olarak dile getiren Yazıcı, aynı zamanda Gümüşhanelileri düşünceye sevk edecek ifadeleri de dile getirdi. Yazıcı, yazısında 'Hala Gümüşhaneli olmaktan gurur duyuyor muyuz' diye sordu
Alpay Yazıcı'nın Gümüşhanelilerin duygu ve düşüncelerine ortak olan yazısı ise şu şekilde:
*Gümüşhane, bizim için Ata toprağından öte bir sevda, bir hasret, bir özlem; Gümüşhaneli olmak ise gurur kaynağıdır.
*Peki, hala Gümüşhaneli olmaktan gurur duyuyor muyuz?
*Çocukluğumu bilirim; heyecanla ve coşkuyla köyüme gittiğimi…
1000 kilometre ötede, dağların arasında bir memleket bu kadar çok nasıl sevilir?
*Sabah erken kalkarım; yüzümü yıkamak için koşarak orta pahara giderim.
*Dönüşte Ulkiye Halam, Gülhanım Halam ve daha nicesi kapılarını ardına kadar açmış; sevgi sözcükleriyle beni çağırıyorlar.
İçeri girmezsem darılır, küserler.
*Mecbur hepsinde kısada olsa oturur, gönüllerini alırım ve ellerini öper çıkarım.
*Bu bir gün değil, her gün böyle.
*Canım süt çeker; sütümüz yok ama üzülmem, bilirim ki birazdan taze sağılmış süt ve yumurta getirir komşularımız.
*Dedemler tarladan dönüyor; imece usulü herkes birbirine yardım eder tarlada…
*Akşama askerimiz var; herkes ne kadar gücü yeterse harçlık verir askere, düğün olur, cenaze olur birliktelik hiçbir zaman bozulmaz.
*Samimi ve içten bir birliktelik çünkü bu.
*Telefonlar yeni yeni çıkıyor; yüz yüze sıcak sohbetler moda o zaman…
Sıcacık sobanın etrafında samimi sohbetler…
Yıl 2021…
*Hasretle, özlemle ve yine aynı coşkuyla köyüme giderim.
Sabah orta pahara gider yüzümü yıkarım.
Dönüşte her yer kapı duvar; birkaç insanla karşılaşırım.
Ya zorla selam verir ya da arkasına bakmadan giderler.
Sabaha sütümüz yok ama olsun parasıyla komşudan alırım.
*Sıcak sohbet mi o da var ya da yok.
Sohbet yerini telefona bırakmış.
Artık herkes kendi kabuğuna çekilmiş.
Her şey maddiyata dönmüş.
*Paran varsa bir nebze daha çok gelenin gidenin olur.
Paran yoksa Allah yardımcın olsun.
İnsanlık mı? O da var ya da yok…
Sahi, biz ne ara bu hale geldik!
