Çanakkale Destanı, yalnızca bir askeri zafer değil; aynı zamanda ruhu ölümsüzleşmiş vatan evlatlarının hikâyesidir. Bu hikâyelerden biri de Gümüşhane’nin Şiran İlçesi’nden Çanakkale cephesine uzanan bir gönül köprüsüdür: Üsteğmen Zahid’in mektubu...
8 Ocak 1915 tarihinde kaleme alınan bu mektup, vatan toprağına düşen bir yiğidin hem eşine vedası, hem de milletine emanetidir. Zahid, vefatından yalnızca bir gün önce yazdığı mektubunda, “Şehit olursam ağlamayın” diyordu. Ancak o satırların her kelimesi, üzerinden bir asır geçmesine rağmen hala gözleri yaşartıyor.
Zahid’in son satırlarında yer alan, "ilk gece aramızda geçen söz" ifadesi ise, yarım kalmış bir sevdayı tarihin derinliklerine mühürlüyor. Terekesinden çıkan kırmızı kurdeleye bağlı saç teli ise, ardında bıraktığı küçük kızı Nadide’den bir hatıra...
Bugün Zahid’in mektubu, yalnızca bir veda değil; Mehmetçik’in adanmışlığının, cesaretinin ve fedakârlığının en yalın anlatımıdır.
Gündoğumu Gazetesi
www.gundogumu.com
