Trabzonspor tat vermiyor, Trabzonspor’un oyunu başta otoriteler ve yerel medya tarafından sert bir şekilde eleştiriliyor
Oyuncu seçimi oluşan hayal kırıklığı kulübün uğradığı milyonlarca euroluk zarar yeni bir yükü kulübün sırtına yüklerken Trabzosporun her dönem yaptığı gelecek sezon planlaması da baştan başa değişmek zorunda kalıyor
Taka Gazetesi Yazarı Osman Başkır Avcı’nın dikkatine başlıklı yazısında çok çarpıcı Trabzonspor analizine yer verirken Trabzonspor efsanesinin nasıl yaratıldığına vurgu yapıyor...
İşte Başkır’ın o yazısı
AVCININ DİKKATİNE!
Trabzonspor efsanesi nasıl yaratıldı?
Rahmetli Ahmet Suat Özyazıcı efsane silsilesini rappadak mı oluşturdu? Tabii ki hayır! Şaşaalı dönemler özverili çalışmakla ortaya çıktı.
Şampiyonluklar ecnebi memleketlerden transfer edilen sıradan futbolcularla gelmedi.
Trabzon'un özbeöz evlatlarıyla yazıldı destansı başarı öyküsü...
Şenol Güneşler, Turgay Semerciler, Cemil Ustalar, Necati Özçağlayanlar, Kadir Özcanlar, Hüseyin Toklar, Serdar Balilar, Güngör Şahinkaylar, Galip Değerliler, Necmi Perekliler, Ali Kemal Denizciler, Bekir Barçınlar ve daha nicesi bu verimli topraklarda yetişti.
Yerli isimler sayesinde ölümsüzlük suyunu içti bu kulüp. Öyle şimdiki gibi paranın değil hırsın konuştuğu süreçlerden geldik bugünlere...
Özyazıcı ile başlayan tarih sahnesi Özkan Sümer'le ve son olarak Abdullah Avcı ile ihya edildi.
2021-2022 sezonunda kazanılan şampiyonluk kupasından sonra o dönemin başkanı Ahmet Ağaoğlu'nun tutarsız ve savruk yönetimi nedeniyle takım dağılınca işler sarpa sardı.
Şampiyon takımın favori isimleri ama öyle ama böyle tek tek gönderilince koca kulüp gerileme dönemine girdi. Bu arada bir iki futbolcu hariç kulüpte kalan tek şey Abdullah Avcı'nın kasketli şampiyonluk çerçevesi idi.
Avcı'nın "Yeni gelmedim geri geldim" mottosuyla başladığı ikinci döneminde her şeye sünger çekilirken yeni umutlara yelken açılıyordu. Ama bir sorun vardı...
Her şey eski tas eski hamam değildi. Oysa yapılması gereken basitti: Yerli ve milli oyuncu kavramını yeniden hayata geçirmek. Bakın, en basit gözlemle takıma şu an Onuachu'nun yokluğunda Enis ve Umut Bozok'u domine edebilecek bir iki golcü monte edilebilir.
Cumartesi günü Trabzonspor U19 ile Konyaspor arasında oynanan müsabakayı izledim. Trabzonspor U19 maçı 6-2 kazandı. U19 takımında dört klas oyuncu dikkatimi çekti:
Orta saha oyuncusu Abdullah, Santrfor Poyraz, stoper Salih, sol açık Zekeriya. Bu oyuncular yeni sezon öncesi Avcı tarafından A takıma alınıp ağır idman temposuna tabi tutularak ve kalan maçlarda son yarım saat oynatılıp gelecek sene için hazırlanmalı.
Avcı bu oyuncuların üzerinde durursa Trabzonspor'un velinimeti olur. Ahmet Can'ın nasıl Hollanda'nın Ajax takımına kısa sürede 9 milyon Euro’ya satılmasına vesile olduysa bu oyunculardan stoper Salih veya Zekeriya'yı daha fazla parayla Avrupa'ya sattırır diye düşünüyorum.
Örneğin Zekeriya çalım atıyor, top saklıyor, rakip eksiltiyor ve mükemmel gol atıyor, iyi bir sol ayak.
Fountas'ı sahaya sürüp tribünlere zül çektirmek de ne öyle? Umut Bozok'la umut tacirliğine soyunmak daha mı iyi? Trabzonspor tarihi badireli dönemlerden geçilerek yazıldı.
Abdullah Avcı görücü usulü yerli ve genç isimleri transfer ettirip heba etmemeli.
Türkiye'de devrimin öncüsü olmuş rahmetli Özyazıcı ve Sümer'in aydınlattığı yoldan gitmeli...
Yeni ufuklar, yeni umutlar bir yana tarih yeniden yazılabilir. Karadeniz kökenli Abdullah hoca biraz da Trabzon taraftarının sesine kulak vermeli.
