Gözyaşları yeterince çoğaldı, dünya sanki daha yavaş dönüyor,
Yapamadıklarımızla başbaşa kaldık adeta.
*
İçten gülümseme mi, sözcüğün adını duysak ellerimize kızgın bir şey dokunmuş gibi refleks veriyoruz.
*
Bazen dalıp uzaklara gidiyorum,
Bir deniz kenarında saatlerce izlemek istiyorum dalgaları
Nasıl olsa kısıtlı insan yaşamının bir süzgeci yok
Akıp gidiyor ne varsa hepsi içinden birer birer.
VELİ YILMAZ'IN YAZISI İÇİN LİNKE TIKLAYINIZ
