Bir tarafta türlü imkânsızlıklar, diğer tarafta herşeye rağmen her türlü zorluğa karşıt tutunulmaya çalışılan bir yaşam.
1936 yılı Gümüşhane Tekke köyü doğumlu olan Hasan Soydaş, ikinci dünya savaşı yıllarının en kötü koşullarında tamamladı ilkokulu.
ŞİİR VAZGEÇİLMEZİYDİ
Şiir, onun için vazgeçilmezdi. Allah vergisi bir yetenek o, unutulmayacak dizeleri çıkardı tek tek.
Soydaş, yazdığı her mısralarının altını kazınması gereken önemle duygularını ele aldı. Ne ki Hasan Soydaş, yaşadığı zorlukları hangi cümlelerle bakınız nasıl anlatıyor:
‘Ülke birinci cihan harbinin zorluklarını yaşadı ama biz esas zorluğu birinci dünya harbi sonrasında yaşadık o yıllar düşman işgalindeki Gümüşhane yakılan yıkılan köyleriyle gündeme geldi, toprak damlarda yaşama tutunduk.’
İNATLA ÖZLEMLE O SIRALARA OTURDUM
Hasan Soydaş’ın babasının ismi İsmail Efendi, Annesinin ismi ise Vesile Hanım’dır. Kâğıt kalemin bile zor bulunduğu o yıllar, Hasan Soydaş’ın şiir aşkını asla köreltmedi, şiir yazma arzusunu asla engelleyemedi.
Üç kardeşin en büyüğü olan Hasan Soydaş, 1943 yılında ilkokula başladı.
Geliniz o mücadelelerle dolu ilkokul yılların hikayesini Hasan Soydaş’ın kendisinden dinleyelim:
‘Halen Tekke Köyü ilkokulunun bulunduğu bölgede o yıllar okulların hemen hemen olmadığı bir dönemde ben nüfus cüzdanı olmayan bir vatandaş olarak okula başladım. Beşinci sınıfa devam eden teyzemin peşine takılarak okuma aşkımı hiç bırakmadan zaman zaman okuldan çevrilme pahasına inatla özlemle o sıralara oturdum. Yetenekliydim Allah vergisi şiir yazma yeteneğim gibi benden önce okula kaydolan öğrencileri bile geride bırakacak kadar şaşırtan bir öğrencilik yaşamım oldu. Beni fark eden (ki o dönem 10 – 12 yaşındaki çocuklar ilkokula alınıyordu) müfettiş ismimi zikrederek okula kaydettirdi, dediğim gibi nüfus cüzdanım dahi yoktu’
GURBETTE BİRBİRİ ARDINA BAŞLAYAN DUYGU PATLAMASI
1943 -1948 yıları arasında ilkokulu tamamlayan Hasan Soydaş’ın 1956 yılında gurbet yaşamı başlar. Artık Soydaş için yeni bir hayatın ilk basamakları çıkılmaktadır. Vehbi Koç’un kibrit fabrikasında 6 ila 7 ay arasında çalışan Hasan Soydaş’ın gurbette geçen yılları, sıla hasreti, çeşitli sıkıntılar ve haksızlıklarla dolu olan hayata bir serzeniş ile devam eder. Soydaş, bu duygularla birlikte şiir yazma yeteneğini besler ve geliştirir. Şiirlerini daha çok on birli hece ölçüşüyle yazar. Şiirlerini içten ve sözlü söylemektedir. Şiirlerinde gurbet hasreti, özlem ve çeşitli konuları öne çıkarır.
O duygular, işte bu dizelerle hafızalara kazınır:
GURBETE MEKTUP
Senden ayrılalı gülmedi yüzüm
Kalma yad ellerde tez gel sevdiğim
Kabus dolu gece ile gündüzüm
Yeter bu hasretlik vaz gel sevdiğim
Gündüz hayalimde gece düşümde
Kara yazma bağlıyorum başımda
Hasret çekilmiyor bu genç yaşımda
Benim ahvalimi sez gel sevdiğim
Hasretlik başka dert bu başka sızı
Yollara baktırma oğlanı kızı
Bir resim bir mektup üç satır yazı
Hediyeniz olsun yaz gel sevdiğim
Bahardı gidende yaz geldi geçti
Hasret ateşinde gönlümüz pişti
Dağların başına yine kar düştü
Yeter ey Hasanın az gel sevdiğim
Katı kuralları boz gel sevdiğim
TÜRKİYE KAZAN HASAN SOYDAŞ KEPÇE DOLANDI
İstanbul dönüşü yaşamı bırakmayan Hasan Soydaş 41 vilayeti gezer. Amcazade müteahhit Hamza Soydaş’ın yanında tabiricaizse pişer. Şiir yazma aşkı ise hiç dinmemiştir. Dolandığı iller arasında Bitlis, Samsun gibi şehirler yer alır. Her yurttaş gibi Hasan Soydaş’ın yolu 63 ve 65 yılları arasında vatani görevini ifa etmek için asker ocağına düşer. Manisa ve İskenderun olmak üzere Soydaş, 24 aylık askerlik görevini gururla tamamlar.
Hasan Soydaş'ın, ilk şiir kitabı 1991 yılında Gönül Bağımdan ismiyle yayınlanır. Kayıtlara göre binin üzerinde kendisinin yazdığı şiiri olduğu bilinmektedir. Şair Soydaş şiirlerini ileri yaşına rağmen söyleyebilmektedir. Şiirler Gümüşhane yerel basında da yayınlanmıştır. Şair, saz çalmayı çok istemesine rağmen çevresindeki imkânsızlıklardan dolayı öğrenememiştir.
Hasan Soydaş, gazete ve kitap okumayı çok seviyor, halen Tekke köyünde yaşama tutunmaya devam eden kültür mirasçısı Hasan Soydaş, evli ve 4 çocuk babasıdır.
Ve bir hatırlatma, Hasan Soydaş belki de yaşamı en çarpıcı bakışla anlattığı duygularının mesajını Bay ihtiyarlık şiirinde saklıyor.
Sözü ona bırakalım..:
BAY İHTİYARLIK Buda bir oyun mu yoksa sakamı . Bizle alay etme bay ihtiyarlık. Uzaydan mı geldin tuttun yakamı
Felek hizmetkarı bay ihtiyarlık.
Yatakta dönemem sağa soluma. Bırakmazsın gidem kendi yoluma Zaman pehlivanı bindi dalıma İçirmez sut,kahve, çay ihtiyarlık Yerinden kalkamaz sözle yarıştı kahvede camide elle barıştı . Evdeki geline kıza karıştı Eyledin ömrümü zay ihtiyarlık
Nefsine uyarsın hep benim dersin Dünyayı verseler yalınız yersin Dostlar ne nasihat ederse etsin Çıkmaz bu tendeki huy ihtiyarlık
Bir ihtiyar görsek ona çatardık
HASAN derki alay ederdik. Elinden tutmaz geçer giderdik. Senin sulaleni uy ihtiyarlık.
Haber. Zafer ÇOBAN / Gündoğumu
