Henüz 25 yaşındaydı…
Babası vefat ettiğinde, Türkiye’nin en büyük boya markalarından Filli Boya ve binlerce çalışanın sorumluluğu Gözde Akpınar’ın omuzlarına kaldı. Ailenin tek çocuğu, babasının “prensesi” olan Gözde Akpınar, bir anda devasa bir sanayi mirasının başına geçmişti.
Babası ona daima, “Kaç kişi çalıştırıyorsan, o kadar insan akşam çorbasını içiyorsa yüzün gülsün; eğer o insanlar aç kalıyorsa, sen de aç kal” derdi. Bu sözler, onun iş hayatı boyunca rehberi oldu.
Tecrübesizdi ama cesurdu. Yönetimi önce profesyonellere bıraktı, ardından her detayı öğrenerek 29 yaşında yönetim kurulu başkanlığı koltuğuna oturdu. Türkiye ekonomik sıkıntılarla boğuşurken, o yatırım yaptı, büyümeyi tercih etti. Sonuç: babasından devraldığı şirketi ikiye katladı, fabrika sayısını dörde çıkardı, çalışan sayısını üçe katladı.
Türkiye’nin en güçlü 50 iş kadını arasına giren Akpınar, aynı zamanda vergi rekortmenleri listesinde de yer aldı. Ancak onun asıl farkı, kazancını topluma geri kazandırmasında oldu.
Kadın istihdamına yönelik “Kadın Ustalar” projesiyle Aile Bakanlığı iş birliğinde yüzlerce kadına meslek kazandırdı. Özgecan Aslan cinayeti sonrası, 30 televizyon kanalında reklam kuşaklarını satın alarak “Özgecan İçin” mesajını siyah ekranda paylaştı. Bu cesur tutumu, kadına şiddete karşı farkındalığın sembolü haline geldi.
Gözde Akpınar, “Bir kadın ve bir kız çocuğu annesi olarak, kadına şiddeti ruhumun derinliklerinde hissediyorum” derken, toplumda kadının sesi olmayı sürdürdü.
Bilim, eğitim ve sosyal sorumluluk projeleriyle adını sadece iş dünyasında değil, vicdanlarda da ölümsüzleştirdi.