Dumanlı dağların kucağında, rüzgârı sert ama yüreği yumuşak bir şehre yazıyorum bu satırları.
Doğu Karadeniz’in en stratejik noktasındayım diye yıllarca övündün sen. Trabzon’a bağlı bir sancakken, Cumhuriyet’le birlikte şehir olmanın onurunu taşıdın. Şehir olmak; kendi ayaklarının üzerinde durabilmekti. Ne fazlasını istedin ne eksiğini… Sadece hak ettiğini talep ettin. Toprağının bereketini paylaşmayı bildin, bununla da hep gurur duydun.