Su, bir milletin hayatında her zaman önemli bir yere sahiptir. Hayat kaynağı olmasının dışında kültürü, inancı, sanatı, edebiyatı etkileyen yönü yadsınamaz bir biçimde kendini gösterir. Kültür ve din eksenli bu ilişki suyun yalnızca bir hayat kaynağı olmadığını bir kez daha gözler önüne serer. Türk toplumunda da suyun önemi mimaride, sanatta ve edebiyatta kendini gösterir. Suya atfedilen önem, çeşme, sebil, şadırvan gibi yapıların özellikle Osmanlı döneminde artmasının başlıca sebebidir. Çeşmeler, su ihtiyacını karşılamanın da ötesine geçerek, günümüze kadar ulaşan sanat yapıları olarak varlıklarını sürdürmüşlerdir.
