Meclis yöneten oturum başkanı: ‘-Sayın Milletvekilleri!..’ ‘-Ne var ulan!’ ‘-Afedersiniz..!’ ‘-Oturumu açıyorum, terbiyesiz herifler..’ ‘-Yahu bu da uymadı..’ Devamı: ‘-Söz sırası.. sayın vekil de..’ ‘-Hepinizi sevgiyle saygıyla selamlıyorum’ ‘-Sus oradan acısının keyfini çıkartan kadın..’ ‘-Olmuyor ama sayın vekil) ‘-Sayın başkan..’ ‘-Oturuma beş dakika ara veriyorum..’ ‘-Oturumu açıyorum..’ ‘-Söz sırası sizde sayın Başbakan’ ‘-Edep yahu…! Edep yahu..’ Orta sıralardan bir ses: ‘-‘Ben senin…’ ‘Sayın Vekil böyle olmuyor ama’ ‘Sayın Başkan!’ ‘-Ben öyle demek istemedim aslında’ ‘-Söz istiyorum sayın başkan’ (Sözü alır) ‘-Sayın konuşmacı’ (Pardon genel başkan diyecektim, ağzımdan kaçtı) ‘-Sayın başkan… başkan’ (-Böyle bir usulümüz yok’ ‘-Kes ulan!’ (Patırtı kütürtü iyice artar) ‘-Gel gel; gel de göstereyim gününü.’ Haydi bir çay molası daha.. Sayın başkan bu yaptığınız etik değil, Yine bir ses: -‘Otur yerine, kırarım çeneni..’ Vekil kürsüden; ‘Sen mi?’ Devamında, ‘Genel Müdür’ Dedin, demedim. İşte böyle, Biz mecliste 2014 bütçesi görüşülüyor zannediyorduk ama anlaşılan sayın veliler kendi aralarında görüşüp hallediyorlar.