Gazeteci Bünyamin Aygün Suriye’de terörist unsurlarca kaçırılmasının üzerinden kaç gün geçti?
Bir başka deyişle zaten ortalığın karıştığı memlekette Gazeteci Aygün kaderine mi terk edildi?
Gümüşhane siyasetçileri, kamuoyu  yayınladıkları mesajlarla üzüntülerini dile getirdiler.
Farklı bir tepki veremeyeceklerine göre olayı bu işle geçiştirmek zaten olmazdı?
Siyasetçilerimizde atağa geçtiler, Dışişleri ile görüştüler.
Sonra aramaların devam ettiği resmi makamlarca iletildi.
Hepsi o kadar.
Şuan değerli kardeşimiz Aygün’ün yaşadığı tedirginliği bir insan olarak hayal bile etmek istemiyorum.
Yüce Allah’tan bir an önce sağ salim ailesine, sevenlerine, yurduna dönmesini bekliyoruz, temenni ediyoruz.
Benim esas üzerinde durduğumuz nokta böyle hayati bir konuda Gümüşhanelilerin en yaptığıdır?
Gümüşhanelilerin her şeyde olduğu gibi şaşılmayacak bir şekilde durduğu yerde kalmasıdır.
Üzülüyoruz, ah vah’larla bu mesele geçiştirilebilinir mi?
Mesajla, bir iki cilalı sözle olayın vahameti örtülebilinir mi?
Gümüşhaneliler şuan Türkiye’yi ayağa kaldırmalıydı,
Türkiyeyi inim inim inletmeliydi,
Ankara, İstanbul
Gümüşhane her tarafı tabiri caizse yer yerinden oynamalıydı.
STK’lar, yöneticiler, sokak.
Hani bir eylem, bir tek ses, bir tek yürek.
Bu kadar ucuz mu her şey?
Ses yok, seda yok.
Ne olacak bu Gümüşhanelilerin hali?
Bir balina Kuzey Buz Denizine sıkıştı diye dünyayı ayağa kaldıran gavur kadarda mı yok yüreğimiz…