Açılım kadar Gümüşhane’de tartışılsa..
Malum,  gündem yoğun.
Konuşulan konular artık bıktırdı,
Hele Türk’ün manevi değerlerine yapılan saldırılar insanı zıvanadan çıkartıyor.
Sokaktaki vatandaş ise öylece bakıyor
Kimse kılını kıpırdatmıyor
Neyse bu tarafı da bizim boyumuzu aşıyor,
Herkes kaderine razı susuyorsa biz Don Kişot mu olalım!
Oysa o konu edilen meseleler kadar keşke şu bizim Gümüşhane’de bir konu edilse…
Tartışılsa,
Gerek yok mu? Diyorsunuz,
Alın size bomba haber,
Esnafta tık tok, vatandaş bankaların kapısında rehin,
Yöneticiler ise bölge medyasında gül saçıyor,
Sokağın sesi yok,
Şehir sanki bir ruh haline dönüşmüş,
Kimse yarının ne olacağı konusunda bilgi sahibi değil,
Gümüşhane için çizilen pembe tabloların gerçeği yansıtmadığı belli,
Ama buna inanacak aklı selim iradeyi bulmak! hak getire..

Büyük marketler şehri esir almış.
Esnafta siftahsız kepenk kapatıyor,
Bankalara vatandaşın borcu bilmem kaç trilyon
Bu mu refah payı yüksek Gümüşhane?
Bu mu Gümüşhane’nin yarının daha aydınlık olacağını işaret eden sebepler?
Benim konuştuğum insanlar yoksa sırf muhalefet olsun diye mi canı yanmışçasına haykırıyorlar,
Bürokratından siyasetçisine, işadamından, yöneticisine ümitsiz olduklarını ifade ediyorlar
Tartışmaların, çekişmelerin, yalnızlığın boyutu o kadar yüksek ki Gümüşhane’de,
Sokakta sinek  vızıldıyor,
Oysa üsttekilerin alttan alttakilerin üstten haberi yok
Ahmet’e sorsan memleket güllük gülistanlık,
Mehmet’e sorsan Gümüşhane batmak üzere,
Bir sıkıntı, bir umutsuzluk..
Hep aynı sözler, çekişmeler, hep aynı curcuna,
Gerçi Memleketin ahvali farklı mı ki, Gümüşhane’de farklı olsun.