Gümüşhanelilik: Duyduğum en güzel sözdür.
Ne kadar seviyoruz Gümüşhane’yi?
Örneğin ne kadar benimsiyoruz!
Hiç kuşkusuz hepimizin içinde Gümüşhane’ye karşı bir özlem var,
Lakin birlik ve beraberlik yok.
Gümüşhane’yi sevmek desem hani benim dediklerimi yazdıklarımı anlamayanlar da dâhil acaba ne düşünüyorlar?
Atıp tutmak kolay değil mi?
Bir değerini sevmek,
Küçülmemek,
Onurlu durmak, başı dik ve mağrur olmak.
Ben söyledim,
İşte budur Gümüşhane’yi sevebilmek.
Kırmadan, dökmeden sevebilmek.
İstanbul’un çilekeş zamanında düşmüşüz bir kere derdimize.
Gümüşhane’yi çoktan aklımızdan çıkarmışız öylece.

Gümüşhanelilerin hepsi aslında sevgi doludur diye düşünüyorum.
Yeter ki birbirlerini anlamaya çalışınlar yeter,
O bir araya gelip, yaptıkları gülüşleri birazcık daha samimiyete dökmelerinde fayda var diye düşünüyorum.
Gümüşhane’ye katkısı en az 10 kat daha fazla olur.
Ey Gümüşhaneliler,
Benim ifade etmeye çalıştıklarım,
Kişisel görüşlerimdir,
Kimseyi de bağlamaz.
Ancak ne yapayım seviyorum bu toprakaltı,
Böyle parçalanıp ayrılmasına gönlüm razı gelmiyor.
Domino taşı gibi hep bir yöne kaymak,
Gerçekten beni çok üzüyor
Gümüşhanelilik duygusunu taşıyan herkesin her işte en ince ayrıntısına kadar düşünmesi gerekir?
Biz nerede hata yapıyoruz diye?
Kendini bir çeki düzene koymalıdır
Bu şehir için yapacağını ortaya koymaktır
Bir taşın altına aynı altında el koymak bir işin ucunu aynı anda tutmak,
Bize yakışan budur.