Bir Gümüşhane isteriz,



Yüzü sıcak, sevgi dolu, yarınından emin.




Bizi daha da umutlandıran, geleceğe güvenle bakabilen bir Gümüşhane isteriz.




İnsanlarının yüzü hep güleç, manevi bağları güçlü, yardımlaşmayı seven, mücadele eden, yılmadan, 
İsteriz elbet...




Oysa nalıncı keseri gibi kendimize değildir anlattıklarımız samimiyettir, içimizdeki duygularımızdır.




Bu şehrin bir an önce garipliği giderilmelidir,




Siz bakmayın Gümüşhane için toz pembe tablo çizimine,




Gümüşhane öylesine üzgün ve yorgun ki…





İşadamı ayrı telden çalıyor, yanağından bir fiske alıyor Gümüşhanenin,





Siyasetçisi yarım ağız gülüyor, geçiyor tepesinden Gümüşhanenin,





Derneği, vakfı, akil adamı, seveni inandırıcı olmadan, yanındayız, seninleyiz diyor Gümüşhanenin.





Denemesi bedava,





Hangi kapıyı çalarsanız çalın,





İşiteceğiniz söz;





Hep aynı değil midir?

Onca sınav verdi Gümüşhane,




Onca mücadele,




Neden bir Trabzon, Samsun, Ordu olamadı.





Siyasette yeri, ülkedeki ağırlığı,





Yok gibi.





Hep gölgelendi Gümüşhane;





Yetim çocuk gibi.




Elinde elma şekeri Gümüşhane'nin,





Diyemedi ki;





‘Daha iyisini isteriz’