Ne bilirdi ki, son yolculuğu olacağını,
Ne bilirdi ki, hayallerini süslediği doktorluk mesleğini Gümüşhane’de sürdüreceğini,
Ya da bir gün Gümüşhane yolunun kendisine mezar olacağını…
Anasını, ağabeyini, nişanlısını boynu bükük bırakacağını…
Resmine baktım,
Cıva gibi delikanlı Dr. Sezgin Demir.
Artık aramızda değil..
Kahrolası trafik kazası onu da aldı elimizden.
Genç yaşında kara toprağın oldu.
Köse ağlıyor, Gümüşhane ağlıyor,
Dr. Demir’i anlatanlar gözyaşlarına boğuluyor,
Sevilen bir isimdi Dr. Demir,
Gümüşhane’yi neredeyse ayağa kaldırdı..
Son görüşmesi biricik annesi ile ağabeyi ile olmuş,
İçine mi doğmuştu ne?
Hep söylerim gece sürüşü tehlikeli Gümüşhane karayolunda,
Bilemiyorum lakin  son yıllarda kaza sayısı arttı,
Yeteri kadar tedbir alınmıyor mu acaba?
Ya da bu kadar kazanın bir izahatı var mI?
Genç kardeşimiz trafik kazasının kurbanı olurken, yeni kurbanlar vermemek için neler yapmalıyız,
Neleri yaşama geçirmeliyiz.
Sadece trafik kazasıdır, takdiri ilahi deyip kaderimize rıza mı göstermeliyiz..?
Bir ocak söndü,
Bir ciğer dağlandı,
Bir umut söndü Gümüşhane üstünde,
Dr. Sezgin Demir sönen umudun ismi oldu,
Ne  olur başkası olmasın,
Kabrinde nurlar içinde yat  Dr. Sezgin Demir,
Bil ki, Gümüşhane seni hiçbir zaman unutmayacak..